Online gebruikers
- JosephUnlal
Goedemiddag iedereen,
Zit nu op me werk dus zal wel een hele tijd over dit bericht doen, maar heb echt een enorme dip. Heb nog wat foto's van de vakantie van '08 op me macbook staan en die heb ik dus weer bekeken... stom stom stom. Ik realiseer me iedere keer weer wat ik heb verpest.
Ik ben me er de laatste tijd erg van bewust geworden dat zij echt het meisje is waar ik bij wil zijn. En ik heb ook wel geaccepteerd dat het over is. Maar ik vind het zo ontzettend jammer, in de tijd dat zij minder om mij is gaan geven door de vele dingen die er zijn gebeurt ben ik juist meer van haar gaan houden en ben ik er steeds zekerder van geworden dat ik mijn leven met haar zou willen delen.
Zal wel heel cliché klinken allemaal van zo'n jong iemand als ik (20 red.), en velen zullen dit ook wel mee hebben gemaakt. Ik ben me dus ook heel bewust van het feit dat ik door verschillende fasen heen ga. Echter maakt dat het er niet makkelijker op. Ik weet ook wel dat het langzaam aan beter zal gaan met mij, maar toch heb ik heel sterk het gevoel dat mijn ex echt degene is voor mij. Ik weet niet of ik de enige ben maar... het lijkt wel of ik iedereen nu ga vergelijken tegenover mijn ex & het lijkt alsof niemand aan haar kan tippen? Is dit dan ook echt zo of is dat een verdraaide blik op de werkelijkheid?
Ik mis haar iedere dag heel erg en kan ook geen seconde me gedachte ergens anders op focussen. Ieder moment van de dag denk ik aan haar... en ook echt ALLES maar dan ook ECHT ALLES... doe mij herinneren aan haar. Telkens als ik op het werk kom denk ik aan het moment dat ik haar vertelde dat ik de baan kreeg, ze was toen zo blij voor me en ik vond dat echt super lief. Nu vind ik dat heel vervelend want mijn werk blijft mij eraan herinneren hoe lief ze eigenlijk wel niet is!
Ik schaam me echt diep voor de fouten die ik in onze relatie heb gemaakt en ben daar ook echt in verandert. Ik wil keihard werken voor onze relatie maar zij ziet het niet meer zitten, ze vind dat er teveel is gebeurt. Moet ik het laten rusten en over een flinke tijd weer eens contact met haar opnemen of moet het gewoon duidelijk zijn dat het nooit meer goed komt. Ze is daar zelf wel flink duidelijk in geweest tegenover mij in ieder geval, maar ik blijft denken dat dat komt omdat alles nog zo vers is, ze wil zelfs geen vriendschap meer met mij... ze geeft aan dat ze graag zou willen dat we over een tijd normaal tegen elkaar kunnen doen maar dan niet als vrienden maar als (toen wist ze niet wat ze moest zeggen) maar ik denk dat ze bedoelde... als bekende =S.. ik vind dat zo erg =|. 4 jaar bij elkaar en dan als het uit is hoopt ze dat ze mij nog als bekende kan zien ooit.
Gaat er bij mij gewoon niet in. Ik hou van haar.. ik hou van haar.. ik hou van haar =).
En ik blijf vechten voor haar totdat ik zelf inzie dat het gewoon niet meer kan. Ben zelf heel koppig & eigenwijs. En ik mis haar echt ontzettend.
Iemand nog tips wat ik kan doen aan mijzelf?
Wat herkenbaar...
Hallo Melv1n,
Ik heb precies een soortgelijke relatie gehad en zit precies in dezelfde periode als jou, kan met mijn ex ook beter geen contact opnemen, want ik heb het gevoel dat ik er totaal geen grip meer op heb. Ze is heel duidelijk geweest wat ze wilde... ze zei: Ik voel niets meer voor jou.
Dat komt hard aan na 2 relatie waarbij je je meisje alles hebt gegeven wat je maar kan geven en haar behandeld te hebben als een prinses, en dan niet te vergeten hoe erg je haar uit de problemen heb geholpen.
Ook ik ben nog steeds stapelgek op haar... de dagen nadat ze het zei, was ik helemaal in paniek en probeerde elke keer contact met haar op te nemen wanneer dat maar kon. Helaas werkte dat alleen maar averechts, maarja, je bent in paniek, wat zou een ander doen...
Het voelt eigenlijk alsof je verliefd ben op je pop-idool. Het is onmogelijk om hem/haar te krijgen.
Alleen in dit geval heb je al een aantal jaar een relatie met je idool gehad.
Ik hoop dat het echt goed komt jongen, echt waar, ik weet precies hoe je je nu op dit moment voelt.
De weg naar de acceptatie-fase is lang en heel pijnlijk en lijkt nooit te komen. Maar ook ik zit er met smart op te wachten.
Ik wens je verder nog heel veel geluk, en ik hoop dat het goed komt... dat komt het bij mij waarschijnlijk nooit meer...
Groetjes,
Dave
Inderdaad
"Het voelt eigenlijk alsof je verliefd ben op je pop-idool. Het is onmogelijk om hem/haar te krijgen."
Zo voelt het inderdaad, het is gewoon onmogelijk door te dringen tot de persoon waar je zoveel om geeft. En dat idee maakt me echt gek.
En overvloedig contact opnemen... heb ik inderdaad ook proberen te doen maar ook bij mij werkte dit averechts, net zoals bij vele anderen vermoed ik. Ze is tegen mij ook wel heel duidelijk geweest hoor, maar ik zie het gewoon nog niet.. of tenminste ik wil het gewoon nog niet zien. Zit gewoon nog in de periode dat ik het liever ontken, maar dat kun je natuurlijk niet voorgoed volhouden dus ik mag aannemen dat betere tijden naderen. Ik mag het hopen in ieder geval.
Mijn verstand weet wel dat het nooit meer goed komt, maar mijn gevoel.. tja mijn gevoel wil daar gewoon niets van weten. Logisch ook want mijn verstand is mijn gevoel altijd al een stapje voor geweest haha.
En vanzelfsprekend wens ik jou ook heel veel geluk toe in de komende & hopelijk betere tijd. Ook ik hoop nog met heel mijn hart dat het goed komt, maar realistisch gezien weet ik dat dat niet zal gebeuren. Desalniettemin zal ik blijven vechten voor haar, ik ben erg eigenwijs maar zeker niet op een vervelende manier hoor haha.
Groetjes Melvin & bedankt voor je reactie!
Beste Melv1n
Je brein speelt spelletjes met je... zodra jij weet dat het niet allemaal jou fout is, dan ben je al opweg naar het juiste pad...
Ik ben zojuist begonnen met een complete lijst aan eerlijkheden van mezelf aan haar, bij elk regeltje dat ik wegschrijf voel ik gewoon dat het helemaal niet zo hoort te zijn, en dat ze me gewoon gebruikt heeft alleen maar om haar problemen op te lossen.
Nou Melv1n, dit gaat ze voelen jongen... want mijn vrienden waren ook haar vrienden die ze heeft geleend van mij, maar ze vergeet dat die vrienden nog steeds aan mij kant staan, en binnekort staat ze weer heerlijk alleen op straat staat met al der problemen, en dan zal ik degene zijn die een dikke middelvinger naar haar opsteekt als ze probeert bij me terug te komen.
Ze heeft mij laten voelen wat gebruikt zijn is, maar dan zij voelen wat alleen staan in deze wereld is.
En nu zal je wel denken goh Dave je klink anders dan gisteren, dat klopt man, ik ben op het acceptatie pad terecht gekomen. En nu zie je eigenlijk net als nuchter worden na een nacht lang doorzuipen, alles weer helemaal helder...
En dan zie je pas wat er werkelijk met je gebeurd is... en wat de ander kapot heeft gemaakt bij je.
En dan zal je je ook realiseren dat niet jij maar juist de andere z'n excuus juist moet aanbieden.
Dus jongen kop op, want je ziet binnekort snel de wereld weer zoals die was... met mensen die geen fuck om je geven, die je gebruiken en dumpen wanneer het hun maar uit komt.
Verliefdheid maakt blind, waarom is dat gezegde toch zo erg waar...
Verliefdheid maakt blind, waarom is dat gezegde toch zo erg waar
dit klopt zeer zeker
het enigste wat mijn ex nu heeft na een relatie van 32 jaar is , de kleren die ze aanhad dat ze vertrok met een koffertje met ondergoed een tas met schoenen
nu een plasma tv een jubox een cadeautje van mij ( staat in spanje 2200 km ver weg )
geen vrienden en gemeenschappelijke kennissen meer , geen kinderen meer , geen foto,s meer , niks noppes nada
en ik ?? ja ik ben heel rijk eigenlijk met mijn kinderen en mijn vriend 1 hele goede en mijn kennissen die het ook allemaal niet begrijpen , maar ik nu wel , het groene gras en dat roze gedoe .
maar verliefdheid is de ergste drugs op aarde , daar raakt een mens compleet de weg door kwijt .
sterkte allemaal