Ha TJA, goed van je dat je je verhaal geschreven hebt. Hé weet je ook waarom het nu eigenlijk voor haar voorbij is? Heeft ze redenen aangegeven of heeft ze alleen aangegeven dat het gevoel van haar er niet meer is? Je klinkt als een goede jongen, zo'n eentje waar een meisje heel blij mag zijn als ze die kan krijgen. Je hebt ook goed jezelf opgepakt weer voor het theaterbezoek. Volgens het boekje is jezelf helemaal in het nieuw steken een vorm van de circel doorbreken en een frisse wind in een relatie, maar bij jou heeft dat dan weer niet geleid tot wat goeds... Is het nu trouwens twee maanden geleden dat je verhaal eindigde of begon je verhaal zo'n beetje twee maanden geleden?

Blijkbaar vond ze de relatie ontzettend belangrijk om te houden, maar is ze even de weg kwijt. Wellicht is het beter alle contact te verbreken zodat ze de kans krijgt om de impasse in haar eigen gevoelens te doorbreken. Als ik je verhaal lees lijkt het er erg op dat ze heel erg twijfelt namelijk en absoluut niets zeker weet. Helaas gaan veel mensen die de ander kwijt willen over tot kil en afstandelijk gedrag. Zo ook mijn ex. Het rare is dat als je onder uitmaaktips op google zoekt, een hoop websites tegenkomt dat aangeeft dat 'zakelijk' doen bij het uitmaken het verstandigst is om de ander geen 'valse hoop' te doen geven. Ikzelf heb het nooit kil/afstandelijk uitgemaakt, maar met veel uitleg, steun en gewenste aandacht en dat werd gewaardeerd.

Jouw ex volgt ook alleen maar de tips, de adviezen van anderen en zoekt zelfbescherming door zo te doen. Het zal zeker niet makkelijk voor haar zijn om zo te doen en ook zij worstelt een beetje met emoties, wel hele andere dan die van jou. Omdat zij nu de minpunten van een relatie met jou boven de pluspunten stelt, betekent dat niet automatisch dat dat zo blijft. Misschien wel, maar de enige manier om daar voor haar achter te komen is dat ze de gewenste rust krijgt. Dus geen contact van jouw kant. Alleen dan kan ze jouw gaan missen en missen kan leiden tot acties van haar kant af. Anders blijven die acties uit als zij het gevoel heeft dat ze de rust niet krijgt. Ik WEET dat dat heel moeilijk is om te doen en te begrijpen met je emoties vol door je lijf, maar een ieder krijgt spijt van geliefdes te benaderen wanneer de tijd daar niet rijp voor is, een ieder zegt uiteindelijk: had ik mn ex maar nit meer benaderd direct want dat had beter geweest. Dus ook deze tip aan jou. Laat haar maar een tijdje; ga er even vanuit dat het echt uit is; ga er ook even vanuit dat je nu ook geen vervangende meid nodig heb (dat heb je namelijk ook niet nodig) en dus ook niet bang hoeft te zijn dat je in de toekomst niemand als haar meer tegenkomt (want dat is nu helemaal niet aan de orde). Het gaat nu even om jou en voor haar gaat het om haar zelf. Dus voor beiden: Het gaat nu even niet om 'jullie'.

Ik deel even wat tips... ik ben zelf zeven weken terug aan de kant gezet en ik ben door heel wat fases heengedonderd. Het wordt beter, dat is een (nu voor jou nog onbegrijpelijke) feit. Maar in die tijd moet en zal je veel gaan sporten! Als je er niet van houdt, doe het toch door bijvoorbeeld te gaan hardlopen. Doe INSPANNENDE dingen zodat je lichaam bezig is met het aanmaken van endorfines. Das in mijn optiek een soort geneesmiddel. Het neemt namelijk je pijn van het uitgaan van je directe gedachten af en je voelt je onafhankelijker. Dat is ook logisch want jouw lichaam vraagt de volle aandacht van jouw geest. Hoe vaker je dit doet, de beter. Ik heb het elders ook gelezen, ben het gaan doen en wonderbaarlijk genoeg werkt het ook (niet alles in het leven is een sprookje!!).
Daarnaast zou ik veel, heel veel schrijven. Daar ben ik nu nog dagelijks mee bezig terwijl ik dit zelden eerder in mijn leven heb gedaan. Deze website is een uitkomst. Zelf mijn verhalen plaatsen en reageren op anderen. Het ordent je gedachten en je schrijft het letterlijk van je af. Mocht je de behoefte hebben haar te bellen, smsen, mailen, opzoeken, krabbelen of wat dan ook. Vergeet het! Geen goedmakende, boze, jammerende, smekende, romantische brief zal helpen je ex voor je te winnen. Voor exen geldt dat zij die info allemaal al kennen en helemaal niet willen dat je verandert om je relatie te redden. Als zij verandering van jou hadden gewild, had ze dat wel al lang aan je aangegeven. Zet dat dus maar uit je hoofd.

Er is slechts één soort brief die je moet sturen. Een kort berichtje, geschreven of per mail, dat je achter haar keuze staat dat het uit is, dat je inziet dat het niet gaat en haar het beste wensen. Kort, zakelijk, en to the point. Nee, schaam je niet, want zij is ook 'zakelijk' naar jou to op het moment. Het moet echt tot deze punten beperkt blijven. Niet bedanken voor de leuke tijd, niet zeggen tot ooit en alles wat om je gevoelens voor haar gaat negeren en niet schrijven. Waarom dit berichtje en waarom op deze wijze: Dat heeft te maken met het onverwachte niet verwachten! Zij weet namelijk dat jij alles in het werk wil stellen om haar terug te winnen, met alle ellende van dien. Is ze helemaal op voorbereid. Dit niet: Een bericht waar je blijk van geeft achter dr te staan en daarmee kort klaar bent. Vervolgens breek je alle contact af. Dit verwacht ze niet en zet haar op een andere lijn de toekomst in. In plaats van dat ze voortaan denkt dat jij in pijn achter bent gebleven, ze zo op je terug kan vallen en het gevoel heeft dat ze niet van je af gaat komen, zal ze gaan denken dat jij het prima alleen redt, prima een eigen nieuw leven ontwikkeld. Dat zal haar op ten duur nieuwsgieriger maken naar jou dan wanneer ze zich bezwaard voelt. Dat kan kort nadien al zijn, of laat, of nooit. Maar het is een bewezen methode.

Wel moeilijk he, contact verbreken terwijl je dat niet wil. Ook lastig is het om in een kort briefje te schrijven dat je achter haar beslissing staat terwijl dat helemaal niet zo is. Maar ik merk met liefdesverdriet: het beste om te doen is het tegenovergestelde van datgene wat je zelf denkt dat goed is om te doen...

Werk aan jezelf! Als het niet goedkomt met jouw voorbije relatie, dan zeker wel met jou zelf. Voorlopig even alleen en de liefde die je had te geven ga je eerst aan jezelf geven aangezien die het het hardste nodig heeft. Succes!!

Verkeerde stappen als toch niet de `maand` volhouden. Zelfs haar `nieuwe` nummer achterhaald (nouja, het stond gewoon in een krabbel op hyves naar een vriendin van haar, maar goed, ik behoorde dat dus niet te weten). Nog een kaart gestuurd naar haar ouders omdat die een jubileum hadden waar ik ook bij zou zijn geweest.
Haar nog wat sms`jes gestuurd. Niet desperaat of negatief, maar wel confronterend als je begrijpt wat ik bedoel.

Bedankt voor je reactie!

Ik heb nu ook besloten dat te doen, ik geef het op want dit komt niet meer goed. Mocht het ooit wel goedkomen, dan zal dat vanzelf gaan. Nu ervoor blijven vechten is zinloos.
Het enige waar ik nu nog echt mee zit zijn inderdaad die vragen, van 'hoe kan dit?' en de pijn die je voelt als je eraan denkt dat zij vroeg of laat alle dingen die je met haar gedeeld hebt, met een ander zal gaan delen. Maar goed, ook dat zal vroeg of laat wel overgaan.

Ik zoek geen contact meer met haar, ik ga nu verder met mijn leven en daarin is geen plaats voor haar, ook niet als 'een' vriendin. Ook al gaf zij aan dat ze wel graag vrienden wil blijven.