Gistermiddag een fijne chat gehad met 1 van de personen die ik via deze site heb leren kennen. We konden elkaar even helpen. De avond was moeilijk maar ik sloeg me er doorheen. En toen kwam die kut nacht. Ik kon de slaap maar niet vatten. Ik heb zoveel aan haar gedacht. Ik heb weer zo gejankt. Ik mis die meid zo enorm. Afgelopen maandag heb ik even sms contact gehad. Daarin beschreef ze dat ze zichzelf aan het kwijt raken is. Dat vond ik zo klote. Vrienden van me zeggen dat dit totaal niet meer mijn verantwoordelijkheid is, klopt natuurlijk. Een andere vriend zei dat de acties die ze nu neemt (onder andere weer contact leggen met vrienden die bij mij in de woonplaatst wonen) haar beseft wat ze heeft gedaan. Mijn ouders die onwijs gek op haar waren heef ze ook gesmst. Mijn moeder kan daar nog niet op reageren, dat zou ik zo graag willen. Ik weet ook dat het natuurlijk haar beslissing is. Ze heeft zich in haar oude woonplaatst op een woning gereageerd dus ze neemt wel de stappen, ze woont nu samen met haar dochter bij haar ouders. Dat gaat niet. Wat zouden jullie doen, contact zoeken met 1 van de vrienden bij haar om te vragen hoe het echt met haar gaat. Haar dochter krijgt zelfs professionele hulp. Terwijl we tot het moment we samen woonde er niets aan de hand was. Ik heb echt met ze tedoen........