Als je het je rust geeft om even met haar te kunnen praten dan bel je haar toch eventjes .
Het verwerken gaat met ups en downs dit is echt even een mega dip .

Sterkte

Misschien moet je iets doen wat helemaal buiten je dagelijkse routine/patroon valt, een vakantie boeken of een activiteit die je anders nooit doet met anderen gaan doen ofzo. Je hebt duidelijk een veel sterkere vorm van afleiding nodig.

Ben het eens met de eerste reactie, bel haar gewoon even.
Schuldig hoeft ze zich niet te voelen, ze is eerlijk en open geweest. Iemand aan het lijntje houden, dat is pas een reden om je schuldig te voelen.
Je liefdesverdriet (de hevigheid ervan) doe je jezelf aan, niet zij.

Misschien moet je haar ook van haar voetstuk plaatsen. Je aanbidt haar als een Godin.
Ze is er voor je als 'een' vriendin' niet meer als 'je' vriendin, ja dat doet ongelooflijk veel pijn maar het is tenminste iets. Sommige mensen die het uitmaken verdwijnen totaal uit beeld.
Kijk naar wat je nog wel hebt en naar wat er nog mogelijk is.
Sterkte en een groepshug van ons allen hier.

Net voor de reactie van MedPed heb ik haar even gebeld, niet alleen op aanraden van de eerste drie reacties hoor, ik was het zelf ook al van plan, of het slim is geweest... ik weet het niet... even haar stem horen deed me iig goed... ik ben iets rustiger nu (na een enorme huilbui aan de telefoon en de paar minuten daarna...
Ze kon niet heel lang met me praten want ze had visite (een ex-collega die ook pas gescheiden is en waar ze veel mee optrekt) maar ze bood aan om morgen na mn werk even bij me langs te komen....

Wat mis ik haar verschrikkelijk...
Ik weet rationeel dat het waarschijnlijk makkelijker zou zijn als ik geen contact meer met haar zou hebben, maar ik kan en wil het niet, dan maar moeilijker...
Sorry dat ik de wijze raad van velen in de wind sla.

Bedankt voor al jullie reacties en adviezen, of ik er iets mee doe of niet maakt voor mij niet uit, de reacties zelf doen me al erg veel goed...