Hoi allen,

het is ondertussen al een tijdje dat ik deze site bezocht heb, maar aangezien ik weer in ongeveer dezelfde situatie ben beland, met dezelfde persoon dacht ik om hier maar eens mijn verhaal neer te pennen.

Een dikke drie jaar geleden ben ik iets begonnen met C. het heeft toen niet lang mogen duren (enklee maanden slechts en zijn we in de ergst mogelijke omstandigheden uit elkaar gegaan. Ik ben toen voor een tweetal jaar ook naar het buitenland getrokken en ik heb even lang geen contact meer gehad met haar. Ze heeft het toen afgebroken omdat ze vrij wilde zijn enzoverder (wat ik toen nog kon aannemen omdat ze wel jong was enzo).

Nu dit gezegd zijnde ben ik terug naar belgie gekomen, me hier weer gevestigd en na korte tijd terug te zijn ben ik haar opnieuw tegen het lijf gelopen in de uitgangssector. En rara, het klikte meteen weer. Ik weet niet hoe je het noemt maar is is en blijkbaar altijd al geweest een aantrekkingskracht tussen ons die geen van beiden echt kan weerstaan. Eind vorig jaar hebben we weer een paar maanden iets gehad tot de moment dat ik een grote fout heb begaan en haar vertrouwen geschonden (nee niet bedrogen of iets dergelijks) Ze is toen afstand beginnen nemen en zei dat ze twijfelde enzoverder enzovoort. Soit dat heeft me ergens wel serieus pijn gedaan, ik ben ook maar een mens en zal nooit zonder fouten door het leven kunnen gaan. Er is een dikke twee maand tussen geweest en plots klikte het weer tussen ons deze keer als nooit voorheen. En ja na lang praten en doen zijn we toch weer begonnen met elkaar. Heeft een drie maand geduurd en nu zijn we op het punt gekomen dat ze weer begint te twijfelen. Ze heeft de laatste week afstand genomen van me en heeft me gisteren vertelt dat ze me wil laten staan.

En als reden heeft ze : ik wil vrij zijn, niet gebonden aan iemand. Wel ik heb uren met haar erover gesproken, gevraagd wat er aan mij toch mankeert dat ze telkens opnieuw zo doet tegen me. Letterlijk gevraagd of ze nog iets voor me voelt, me nog graag ziet, me echt wil kwetsen opnieuw enzoverder.

Wel daarop kon ze dus niet antwoorden, nadat ze even weg moest heb ik haar een mail gestuurd met mijn visie en mijn opinie op wat ze aanbrengt en zo ... Even ga ik een stukje hieruit plakken (wel persoonlijke info enzo eruit gehaald.)

----------------------------------------------------------------

Hey,

Hier dan maar mailtje ...

Eerst ga ik ff aanhalen wat jij me vertelt en daar dan ook mijn gedacht over geven ...

1. Je wil vrij zijn
2. Je wil doen en laten wat je wil
3. Je wil alleen zijn
4. Je wil flirten met wie je wil
enzoverder ...

Wel hier reageer ik dan ook in dezelfde volgorde :

1. Heb ik je je vrijheid niet gegund/gegeven? Vroeger en nu? Ik heb nooit gezegd nee of wat dan ook ...
2. Net hetzelfde als hierboven
3. Dat je met momenten alleen wil zijn kan ik volledig begrijpen en heb daar ook nooit problemen mee gehad, maar je hebt wel momenten waarop je dan niet alleen wil zijn...?
4. Heb ik je ooit tegengehouden van flirten? Op café heb je meermaals staan flirten met anderen, enzoverder. Je sprak me er zelfs over aan maar voor zover ik me kan herinneren heb ik geen enkel moment gezegd dat ik er last mee had of dat je niet mocht.

Enzoverder, je kent me nog bijlange niet helemaal, je denkt enkel een aantal zaken over me die je verkeerd begrijpt. De reden waarom ik zo fel reageerde vorige week dat je met je ex iets drinken was, is gewoon omdat je het eerst verzwegen hebt, en pas erna iets gezegd hebt erover. Had je me op voorhand gezegd dat je ff iet ging drinken met hem ging ik het bijlange niet zo opgenomen hebben als nu het geval was. Hell ik zou je zelfs nog gevoerd hebben en/of komen halen zijn mocht je me dat gevraagd hebben. Ik begrijp wel dat je het niet meteen wou zeggen, maar je deed het niet tot het al te laat was om het zo te moeten zeggen. Je verweet mij dat indertijd je vertrouwen geschonden heb door iets niet onmiddellijk te zeggen,ik wou het je ook zeggen en dat ging er zowiezo van gekomen zijn, maar ik heb er de kans niet toe gehad. Ik weet van mezelf dat ik iemand best los kan laten en daar héél ver in kan gaan, dat heb ik in het verleden al ondervonden van mezelf. Maar dat kan jij niet weten, hoewel ik je dat al meermaals gezegd heb. En zo zijn er nog wel een aantal zaken waar jij blijkbaar aan tilt die me nu niet meteen te binnen schieten, maar waar je dus onterecht conclusies uit trekt.

Bon nu ff de positieve puntjes
Ff die puntjes herhalen:

1. Je hebt me echt graag
2. Je wil me niet kwetsen
3. Je wil me niet kwijt
4. Je hebt nog geen slechte dingen gevonden
5. Je voelt je leeg door de twijfels die opgekomen zijn
6. Je weet niet wat je voelt of niet voelt enkel leegte
7. Je toont me dat je goede intenties hebt (iets wat je niet zou doen mocht je me niet respecteren)

Dit zijn allemaal zaken die je weet van me, en die je me meermaals vertelt hebt en aan blijft vasthouden. Je verwonderd me en verrast me enigzins ermee, maar aan de andere kant ook niet. Als ik ervan uitga dat ik juist zit/zat met je gevoelens tov mij dan verwondert het me niet, zeker niet als ik eraan denk dat je me zei dat je bindingsangst hebt, je weet het zelf en ik heb het al moeten ondervinden. En geef eerlijk toe, deze puntjes zijn toch echt wel positief te noemen (behalve die over leegte dan) en je hebt een hoop andere ook nog mogen/moeten ondervinden in de laatste maanden. Wat we hadden kan ik niet juist omschrijven maar ik ga het woord liefde toch maar even gebruiken. Nee geen verliefdheid want die is tijdelijk maar de liefde die blijft. En net daarom dat ik niet kan begrijpen waarom je er zo licht over gaat en zo onverschillig lijkt.

Je sprak zelf van cruciale tijden wel dat zijn het ook. NU, niet wat er de laatste twee weken gebeurd is. We zijn alletwee ontgoocheld geweest in elkaar, jij weet niet wat je moet aanvangen ermee en zegt "ik weet niet ik wil niet" Je kon me gisteren niet zeggen dat het definitief uit is tussen ons en dat zal wel een gegronde reden hebben.

Eén ding kan ik niet uit mijn hoofd krijgen ... Je zei me ooit dat ik degene ben die hart veroverd heb. De puntjes die je aanhaalde en me vertelde waarom je twijfelt en dergelijke meer zijn allemaal puntjes die ik best kan aanvaarden, meer nog in meegaan, als dat hartje van jou inderdaad maar voor mij is. Maar dan moet je dat ook laten merken en tonen wat je de laatste week of zo niet meer doet gezien de leegte die je voelt. Ik kan niet geloven dat je nu zomaar kan zeggen dat dat hartje van jou zomaar weg is. Je blijft contact houden en het aangenaam vinden om me in je buurt te hebben. Zelfs knuffelen en kussen deed je nog ...

Ik begrijp dat je nu ff niet weet wat aanvangen (je zegt niet te willen verder gaan enzoverder, gisteren zei je zelf dat je mss iets dom zou doen als je het stilzette) en ik moet ook ff t één en t ander verwerken. Vandaar dat ik je dus die time-out of hoe je het ook wil noemen voorstelde. Ik bedoel daarmee, blijf open en eerlijk tegen, dat ga ik ook doen tegen jou, hou contact als je dat wil, wees niet bang om te zeggen dat je aan me denkt, me goeienacht te wensen, wat dan ook, sluit je ook niet af, als je eens weg wilt wees niet bang om tot bij mij te komen voor een film of een frikadel special laat gewoon wat in je opkomt gebeuren en denk niet van oh nee dat mag niet, want 'ik ben leeg' ...

Die leegte blijft niet, ze zal wel weer plaats maken voor iets anders, wat dat andere zal zijn dat weet jij niet en ik ook niet. Vandaar dat ik denk dat je nu niet mag laten varen wat we hadden, we zien wel wat er in de plaats komt. Wat er dan in de plaats komt zullen we wel merken en dan pas zullen zowel jij als ik kunnen uitmaken of we verder gaan of niet. Ik weet dat wat ik je nu vertel veel gezegd en gevraagd is misschien, maar ik zou dit niet doen als ik er rotsvast van overtuigd ben dat het ook de waarheid is. Geloof me ik heb er uren/dagen/weken over zitten nadenken enzoverder ...

Het enige dat ik nu vraag van je is die open ingesteldheid tov mij en de situatie nu, en ergens kan je dat in je binnenste wel vinden en moet je toegeven dat ik dat wel verdien denk ik. Al het gebeurde tss ons kan je niet zomaar van tafel vegen.

Bon nu je dit gelezen hebt, zal je wss niet direct kunnen/willen reageren als je al wil reageren, maar je zei me morgen iets te gaan drinken wel ik verwacht morgen een berichtje of whatever om af te spreken. Ik hoor je zo wel nog op msn ook.

Dikke kus
X

---------------------------------------------------------------

Dit was de mail die ik stuurde en toen ze terug was reageerde ze er eerst nogal defensief op en zo, maar na wat blijven praten en vragen stellen, leek ze toch iets meer op haar gemak en te snappen wat ik allemaal vertelde. Uiteindelijk ging ze akkoord met die 'time-out' (hoewel ik niet weet of ze dat nu deed om ervan af te zijn, of omdat ze dat wel meende). Ze geeft continu dubbele signalen, ik weet er geen blijf meer mee.

Zucht ...