Ik voel me zo onwijs kut de laatste week.Echt elke dag.Kan wel heel de dag lopen janken.Kan alleen nog maar aan hem denken.Ik mis hem zo verschrikkelijk.6 weken hem helemaal niet zien of horen.De eerste paar weken ging het redelijk goed toen had ik nog zoveel hoop dat het wel goed zou komen.Nu heb ik ook nog zoveel hoop maar ik ben zo heel erg bang dat hij het niet nog een keer met me wil proberen.Elke dag wordt ik weer met dat kutgevoel wakker.Dan moet ik steeds denken aan de momenten toen ik hem net leerde kennen.
Gisteren heb ik bijna huilend z'n voicemail ingesproken.Maar ik kon het nog net laten.Dan zou ik alles verpesten.Want dan belt hij me misschien op en zegt hij dat hij het zeker weet dat hij niet meer met me verder wil.Dan heeft het geen zin meer dat ik nog een brief ga sturen.Ik wil hem zo graag zeggen dat ik hem zo ontzettend mis en dat ik er helemaal geen zin meer in heb om zonder hem verder te gaan.Er is niks meer leuk zonder hem.Ik heb echt nergens meer zin in.Heb echt geen idee waarom ik 's morgens op moet staan.
Ik wil dat hij zich ook kut voelt.Maar hij vaart nu en heeft waarschijnlijk lol daar met die jongens.Zou hij echt helemaal niet aan me denken?
Donderdag komt hij eindelijk thuis.Het had zo mooi allemaal kunnen zijn als we nog verkering zouden hebben gehad.Dan had ik hem opgehaald bij de trein.
Ik wil dat hij uit m'n kop verdwijnt.Elke keer denk ik alleen maar aan de mooie momenten en wat of hij allemaal voor lieve dingen tegen me gezegd heeft.En dan zou nu opeens alles voorbij zijn?Kan het niet geloven...