Dit is de laatste keer dat is op de site zal schrijven.
De berusting in de scheiding is vandaag binnen gekomen. En het voelt als een verlichting. Dat betekend niet dat ik er al ben maar er is geen strijd meer. niet in mijn hoofd en ook niet meer richting mijn ex. Ik heb eindelijk het licht gezien. nu, 6 maanden later, zie ik in waarom een scheiding on af wendbaar is geworden. En dat kon ik alleen maar door veel te praten met vrienden en vriendinnen. Alle pijn die ik heb en boosheid naar mijn ex vallen weg. Tuurlijk blijven er nog genoeg zaken over om boos over te zijn maar die zijn niets vergeleken bij de onmacht om de scheiding tegen te houden. Deze onmacht was er omadat ik niet kon/wilde inzien waarom iemand pijn kon hebben van een scheiding maar toch door wil zetten. Dit bleef maar spoken in mijn hoofd. Maar nu is alles duidelijk geworden en kan ik me focussen op de 3 belangrijkste dingen. De scheiding goed regelen en het contact met mijn ex goed regelen, mijn leven weer kleur en invulling geven en het belangrijkste; zorgen dat mijn kinderen niets te kort komen.

Ik heb veel aan deze site gehad. Vooral om mijn verhaal kwijt te kunnen. Het is heel fijn om je verdriet, boosheid en onmacht te delen en niet meteen te worden afgeschoten. Mijn dank hiervoor aan iedereen die mijn verhalen heeft gelezen en gereageerd heeft.

Ik ben klaar voor de volgende stap. De scheiding en dan mijn leven weer oppakken.

Ik wens iedereen succes en sterkte toe in jullie verdriet. In het begin wilde ik het nooit horen maar na 16 weken weet ik nu ook dat achter elke wolk hoe donker ook zit weer zonneschijn. En die voelt heel warm.

Heel veel liefs van Erik.