Hey,

Ik zit dus met een toch wel groot probleem.
Ik ben een jongen van 25 jaar en woon nog thuis zij wordt binnen 6 maanden ook 25 en woont ook bij haar ouders, samen hebben we een relatie van 6 jaar en 1 maand gehad.
Een 5 tal maanden geleden zei ze plots dat ze mij twee weken niet meer wou zien, ze had het gevoel dat we alleen maar goeie vrienden waren en wou weten of ze me zou missen. Ma omdat ik haar veel te graag zie kon ik haar geen twee weken afstand geven, ik miste haar al veel te fel en wou laten weten dat ik er echt was voor haar.
We zijn dus terug samengekomen en ze wou het nog een kans geven. In het begin ging het wel goed zij ze, ze had terug het gevoel dat haar relatiegevoel terugkwam. Na twee maanden begon ik er terug over en zij ze van laat het nu zo het gaat juist goed. Maar nu komt het, ze heeft de relatie een maand en twaalf dagen geleden verbroken omdat ze onze relatie meer zag als heel goeie vrienden. Ze vind mij nog steeds een heel mooie jongen waarmee ze heel goed kan babbelen en graag bij is, ze ziet me graag. Ze houd van me ma dan wel als vrienden. Ze ziet ook niet echt een toekomst (samen wonen, kinderen,…), ze wil wel een toekomst als goede vrienden.
Ik zie haar doodgraag en hou immens veel van haar, ze is echt de ware voor mij.
Ik voel me dus ook echt wel rotslecht met momenten, het is niet dat ik afzie van eenzaamheid of zo. Het is gewoon ik had echt het gevoel alsof het beter aan’t worden was, maar da was dus precies niet. Ik moet haar nu een tijd met rust laten omdat ik er anders toch niet over ga geraken.
Zou deze relatie nog ooit iets kunnen worden, want ik zou er echt alles voor over hebben.
Ik zal altijd van haar blijven houden. Hoe pak ik da het beste aan als ik er toch voor wil blijven gaan? Een relatie met haar bedoel ik dan.

Hoop op hulp.
Groetjes,