Het was weer hommeles, hier. Weer gezeur over spullen en dat het ook zijn huis. Hij komt gewoon wanneer hij dat wil en overlegd niks, gunt mij niet mn privacy die hij wel eist. waarom moet dat nu zo. Ik blijf netjes en rustig en hij dreigt met jij trekt aan het korste eind en ik bel de politie, als ik hier niet mag komen enz enz.
Hij weet zelf niet wat en hoe hij het wil, dus om de boel wat te versnellen, ben ik maar met een voorstel gekomen voor onze scheiding, het schiet niet op en de irritatie lopen alleen maar op. Dat kan ik er nu net ff niet bij hebben, moet zoveel regelen, rondom mn vaders overlijden. Hij houdt daar ook geen rekening mee dat ik nu helemaal veel verdriet heb.
Het geeft me wel veel rust nu ik zelf het heft in handen neem.
Als het goed is ben ik met een maand of 3 a 4 gescheiden en kan ik starten met een nieuw eigen leven.