Inmiddels is het al een week geleden dat ik zijn huisje heb verlaten.
Ik heb woonruimte gevonden waar ik per 1 augustus of misschien iets eerder in kan.
Nu moet ik aan mezelf gaan werken, dat ik meer zelfvertrouwen ga krijgen, niet meer onzeker ben.
Deze week ben ik mijn exvriend al 4x tegengekomen met de auto, en vanmorgen reed hij ineens achter me!!
Hij seinde met zijn lichten en zwaaide en toen belde hij, en zei dat er post was voor mij bij hem thuis. Toen vroeg hij of ik elke dag op en neer aan het rijden was vanaf woonplaats van mijn ex naar daar.
Ik vroeg hem hoe hij erbij kwam dat ik daar zou zitten, en we kregen weer bijna ruzie.
Toen stuurde hij een sms dat hij had gedacht dat we na alles wel vrienden konden blijven. Ik heb toen gesmst dat ik dat zeker wel wil, maar dat alles heel pijnlijk is en dat ik hem gewoon mis.
Hij zei dat hij ook aan mij denkt maar dat ik veel dingen tegen hem heb gezegd die hem echt pijn hebben gedaan, en dat is ook zo.
En dat ik hem geen ruimte gaf in onze relatie en hem niet vertrouwde.
Ik heb hem weer uitgelegd dat dat met mijn verlatingsangst te maken heeft.
Hij zei dat ik aan mezelf moet gaan werken en wie weet wat de toekomst brengt.
Zo geeft hij me wel hoop, toch? En ik mis hem zo....pffffff