Hoi mede-ldvd'ers,
Weer eens een update van mij. Ik heb de laatste week regelmatig gepost op de site (zit ziek thuis) en dan nu maar ook eens bericht hoe het me vergaat.
Het is nu zo'n 4 maanden uit, na een relatie van nog geen half jaar. Klinkt niet veel, weet ik, maar de relatie en de breuk heeft veel impact op me gemaakt. Ik heb nog nooit eerder zo intens ldvd gehad en gevoeld.

Ik heb het vaak beschreven als een achtbaan. Het zijn echt fases, en iedere fase heb ik erg intens beleefd. Omdat mijn ex eerst nog nadacht zat ik eerst in de fase van onzekerheid. En die was vreselijk! Zo onrustig! Natuurlijk eindigde die niet nadat het uit was. Zoveel vragen, zoveel gepieker, onrust, tranen... Na een tijdje nam dat af. Waarom? Daar is niet echt 1 antwoord op te geven. Dat komt door de tijd natuurlijk, en vooral door het besef dat er geen antwoordne zouden komen. Deze site heeft me heel erg geholpen om de tijd door te komen. Ik wist soms echt niet hoe ik het had. Ik kwam alleen tot rust door lezen, en ik zocht zoveel mogelijk vrienden op.
Maar dat veranderde ineens, plotseling had ik behoefte aan rust. Dit kwam ook omdat ik een huis aan het kopen was en dit de nodige stress opleverde. Ik wilde gewoon simpel op de bank zitten. Mensen moesten me vooral niet de moeilijke vraag stellen hoe het met me was. Antwoord had ik namelijk niet. Ik leefde, ik deed mijn dingen, maar hoe het ging??
En vooral daarna kwam de echte periode van rust in mezelf. Er was wel verdriet, maar ik ging niet meer piekeren en vragen stellen.

Nu ben ik weer verder en heb ik dingen weer aardig opgepikt. Helaas ben ik deze week dan ziek. Terwijl ik zoveel leuke uitjes gepland had!!
Maar die ziekte is er natuurlijk ook niks voor niks. Psyche en lijf gaan smane. Sinds het uit is, is dit de 2e week dat ik ziek thuis zit. En geloof me, ik zit niet snel thuis! Anderhalf jaar geleden kreeg ik vreselijke medicijnen met absurde bijwerkingen, en zelfs toen ging ik iedere dag naar het werk. Nu dus niet, mijn geest heeft mijn lijf even een halt toe geroepen.

Deze week was een beetje een test voor mezelf. Want hoe kom je die tijd door dan??? Geen afleiding van werk, geen uitjes...dusss... alle tijd om te piekeren!! NEE DUS!! Ja, er vliegen wel dingen door mijn hoofd (meer dan toen ik aan het werk was), maar toch merk ik 1 en ander een plek gekregen heeft.

Ik moet eerlijk toegeven dat alles nog altijd een glans kwijt is hoor. Ook mijn werk. Ik kan niet zo razend enthousiast worden van dingen zoals voor de breuk. Ik ben er nog niet, echt niet.
Het wachten op mijn huis ben ik ook zo langzamerhand zat. Nog 2 maanden, pfff.

Maar al met al als ik terugkijk welke weg ik gegaan ben! Die achtbaan met de ups en de downs. Nu is het af en toe nog wel een achtbaan, maar we blijven in de hogere regionen.
Ik heb besloten dat ik wil kijken of ik de hoogste regionen kan halen en daar kan blijven, ALLEEN! Ja, ik heb een periode gehad dat ik graag weer een relatie wilde. Ik dacht dat alleen dat me echt tot rust zou kunnen brengen en de leegte zou kunnen opvullen. Toch kwam ik erachter dat dat niet zo is. Ik wil nu even geen relatie, ik moet zorgen dat ik er zelf weer helemaal bovenop kom. Best een stap, al zeg ik het zelf, want ja, ben inmiddels 33 en er zijn bepaalde dingen in het leven die ik wellicht nog wil.
Maar ik heb de overtuiging dat een relatie nu niet gaat werken. En mss stort ik mezelf dan wel in iets waar ik niet echt achter sta. Doe ik dat alleen omdat ik een leegte wil opvullen. En wat gebeurt er dan na een tijdje??? Nee, ik moet nu alleen zijn.

Waarom ik nu hier schrijf? Zoals ik al aangaf, ik heb afgelopen week weer regelmatig de site bezocht. Niet omdat ik zelf steun nodig had, maar wel om te delen met anderen. Ik wil nu met jullie delen dat het echt na verloop van tijd beter gaat. Bij de 1 zal dat wat sneller gaan dan bij de ander.
Ik heb héél veel steun gehad aan deze site. Aan iedereen die mijn verhalen las, nog meer aan degenen die reageerden, en aan een aantal in het bijzonder. Ieder verhaal is anders, ieder beleeft zijn/haar verdriet anders. Het is niet een kwestie van meer of minder, maar gewoon anders. Deze site is er om dit te vertellen en te delen. De mede lotgenoten houden je een spiegel voor, je mag bij ze uithuilen en soms geven ze adviezen. Wat je daarmee doet, mag je zelf weten. Sommige adviezen heb ik opgevolgd, en andere weer niet.
Goed, dat was dan even een veer in de .... van deze site. Ik vind het geweldig dat www.ldvd.nl er is, het heeft me veel steun gegeven!

Ik zal jullie nog wel eens op de hoogte houden en verhalen blijven lezen. Ik ben nu ook op een moment dat andere verhalen mij niet down meer kunnen maken. Deze schouders zijn weer een stuk breder geworden

Liefs, Panic