het is nu bijna een jaar geleden dat ik hier terecht kwam, en na dat jaar mis ik hem nog steeds, maar de pijn is weg, zolang ik hem maar nt zie, hij laat mij nu ook wel met rust, maar dat komt zeker omdat hij nu een vriendin heeft, ik wens hem alle geluk, al is het nt mooiwat hij allemaal heeft gedaan, mijn verstand overheerst het gevoel, gelukkig maar, afgelopen maandag kwam ik hem tegen in de auto en meneer deed net of hij mij nt zag, ik doe dat ook wel als ik hem ergens zie met de auto, maar ik doe dat uit zelfbescherming, ik wil hem nt zien, dan begint de film weer opnieuw te draaien, ik denk nt dat het andersom ook zo is, ik heb ook geen behoefte om iemand anders te leren kennen ook zal die wss anders zijn, ik hoef die miserie nu ff nt meer te hebben, ik ben blij met wat ik wel heb, (en dat is rust in mijn hoofd, dat heeft lang geduurd) dan met wat ik nt heb, ik ontwijk nog steeds de plekken waar hij komt, sommige zeggen, eens je die confrontatie met hem hebt gehad is het mss over dan zie je wat een leeghoofd het is, maar dat kan ik nu nog altijd nt aan, ik hoop dat het ooit komt, dat ik bij mijzelf kan denken "wat heb ik toch ooit in jou gezien" :)ik moest het ff kwijt