Vorige week toen ik ons zoontje ging halen bij haar ( ze woont voorlopig nog bij haar zus, volgende week verhuist ze. ), was er net een gemeenschappelijke vriendin van ons bij haar. Eigenlijk een vriendin van haar , maar in de loop van de jaren zijn we, samen met haar vriend, goede vrienden geworden. Voelde me echt niet lekker bij de situatie en reageerde nogal nors. Zijzelf kon zich ook geen houding aannemen en zei dat het nogal een moeilijke situatie was.
Heb haar 's avonds een mail gestuurd om mijn excuses aan te bieden en dat ik haar ook begreep dat het voor haar ook niet gemakkelijk is. Ik heb haar nadien gevraagd of mijn ex nog over mij praat of ik nog op 1 of andere manier in haar leven aanwezig ben.
Hieronder haar antwoord:
Hey E.,
Vanzelfsprekend dat die vraag jou bezig houdt.
Een moeilijke vraag om op te antwoorden. Die je eigenlijk beter aan haar zelf zou moeten stellen, maar met mekaar praten is nu geen evidentie hé.
Jullie liggen me beiden nauw aan het hart. Ik wil zeker geen oordeel vellen of partij kiezen.
Ik wil er wel zijn voor beide van jullie, zonder dat ik er tussenin kom te staan.
Jullie zitten beiden op een rollercoaster wat emoties betreft. Jullie schieten van het ene gevoel in het andere.
De emmer is serieus overgelopen bij B., wat maakt dat de muur omheen B. erg hoog is opgetrokken.
Wat het niet gemakkelijk maakt om op een gezonde manier in het reine te komen met heel de situatie.
De vele jaren die jullie met elkaar gedeeld hebben, maakt dat B. een erg groot schuldgevoel heeft om al het leed dat ze berokkend.
Als ik me dan in de plaats probeer te stellen: zou ik veel rust willen en weinig volk om me heen willen.
Je bent nu voor haar geen vijand, maar verder dan een gewone vriend - kameraad gaat niet meer. Dit komt wellicht hard aan, sorry.
Ik heb het gevoel dat er iets geknakt is bij B. dat nog erg moeilijk te herstellen valt.
Jouw verhaal en dat van B. komen heel erg overeen.
En ja jullie hebben beiden fouten gemaakt, waar jullie nu erg mee geconfronteerd worden.
Jij haalt er jou energie uit om daar iets aan te doen om het tij te doen keren - ook omdat jij B. (heb ik toch het gevoel) nog erg graag ziet.
B. haar energie is op en haar gevoelens zijn mede hierdoor stilletjes weggegleden.
E., dit is geen gemakkelijk boodschap en ik zit er ook ergens mee dat ik dit per mail doen, want dit moet je erg veel hartzeer doen. Dat is geen leuke gedachten en voelt niet ok.
Grtjs en tot zondag
C.
Ik vind het een erg nette en
Ik vind het een erg nette en diplomatieke email.
De situatie lijkt me helder: Ze is er klaar mee!
En dat maakt het voor jou ook gemakkelijker om de illusies van een hereniging terzijde te schuiven.
Het doet in eerste instantie vreselijk pijn, maar het geeft wel ontzettend veel duidelijkheid.
het is altijd beter dan een ex die de deur op kier laat staan.
Dat zijn pas echt mindfuckers!
Afsluiten en doorgaan.
Bedankt voor jou reactie,
Bedankt voor jou reactie, SensitiveMale. Denk het dus ook.
Nu, ben daarstraks ons zoontje gaan halen en bij het afscheid zei ik : En? Zij daarop: vind je het dan niet erg ? En ik weer: vind jij het niet moeilijk ? Nee : zei ze, en we gaven elkaar vriendschappelijk een pakkerd op de wang. Vriendschap dus.Benader haar ook met waardigheid,vol warmte, geen negatieve energie, laat geen negatieve emoties toe.Tis ook zo dat ze mij honderduit vertelt wat ze allemaal heeft gedaan en wat ze nog van plan is .Heb het 1 keer geblokkeerd en zei haar dat ze nu voor een ander pad heeft gekozen, maar vandaag deed ze het weer en liet haar begaan.
Tis ook zo dat ze nog niet echt rust heeft gehad. Van haar ouders, naar haar zus, app. regelen,( ons zoontje zei al dat het nogal klein was en weinig ruimte om te spelen, geen tuin ) meubels bijeen ronselen, papierenwerk doen, verhuisfirma regelen, moet nog een berg spullen komen halen, app. in orde brengen. Goede afleiding voor haar. Ze heeft haar handen vol. Denk dat als ze 1 keer gesetteld is in haar app. en de momenten alleen heeft, eindelijk wat rust kan vinden bij haar zelf .
Ik schreef: 'afsluiten en doorgaan'
Ik schreef: 'afsluiten en doorgaan'
Dat is gemakkelijk geschreven..., maar het is verdomde moeilijk!
Ik weet er alles van!
Pijn, onrust, verlangen en verdriet... het gaat maar door!
Om wanhopig van te worden.
Exact 12 weken na het laatste contact met mijn ex, was er ineens iets bij mij veranderd.
De emotionele koppeling tussen gedachten / info over haar en mijn gevoel, was ineens verdwenen.
Het was een zegen!
Nu moet ik wel stellen dat er specifiek op die dag iets gebeurd is, wat ik niet helemaal kan plaatsen.
Een vriend van mij is hypnotiseur en we hadden het er al weken over dat ik bij hem onder hypnose zou gaan.
Met als uitgangspunt om de emotionele koppeling te doen verdwijnen.
We hadden voor die dag een afspraak gemaakt, maar die kon niet doorgaan.
Ik ben er ogenschijnlijk nooit geweest en toch is precies het resultaat bereikt, wat we voor ogen hadden.
Soms twijfel ik nog wel eens of ik er echt niet geweest ben...
Maar wat maakt mij het uit... ik voel me 10 x beter dan daarvoor.