Acht jaar lang maakte hij deel uit van mijn bestaan,lief en leed gedeeld,mijn vriend,mijn soulmate....
Geen makkelijke relatie...maar de chemie tussen ons maakte het moeilijk om elkaar helemaal te vergeten.
Vijf maanden geleden is het nu toen er defiitief een einde kwam aan ons....
Nog steeds tel ik in weken,kijk ik op de kalender om me te overtuigen dat de tijd toch door tikt en hoop dat het waar is wat ze zeggen ...dat tijd alle wonden heelt.
Maar mijn wonden zijn nog open en vers en huil nog steeds elke dag wel een keer om dit verlies.
Met anderen praat ik er niet over ..die zijn juist heel blij dat ik uit deze ziekmakende relatie ben gestapt.
Maar ziek of niet ...ik voel me nu ook ziek,verlamd, kilo`s afgevallen en ongelukkig.
Het duurt lang dit gevoel van verdriet..eerst boosheid,onbegrip en tot mij grote verbazing blijf ik toch het gevoel houden dat ik nog van hem hou.
Maar ik kan er niets meer mee....
Mijn vriend en soulmate wil geen cotact meer en is zo wijs geweest om alle sporen uit te wissen(op het internet)
De stilte maakt me gek!...zoveel vragen nog en zo`n hoop te vertellen ..maar kan geen kant op met deze gevoelens ...heb het nu eens van me afgeschreven misschien is dit de manier om in het reine te komen en mijn leven weer op te pakken.