De nacht ontwaakt en voorzichtig hoorde ik de eerste vogels al fluiten. De nacht was kort ik bleef ik kon de slaap niet bevatten. Met 1 oog kijkend naar mijn wekker en *baal, shit het is pas 05.30 *Goedemorgen Rosa, je dag is weer begonnen... Ik gooi mijn benen uit bed en voordat ze de grond kunnen raken schuif ik met mijn tenen, mijn heerlijke wollen stoffen tot mij.

Ik had vannacht zo bizarre nacht *denk ik versuft en uitgezakt op de bank met een sigaretje in hand. Middenin de nacht werd ik wakker met de naam Pieter Slik in mijn hoofd.
Het leek wel een signaal van boven af. Oke, ik geef het toe dat klinkt heel zweverig. Maar jaren lang heb ik niet meer aan hem gedacht. Pieter Slik de liefste jongen die ik ooit had ontmoet. Nou oké, je heb ze liever maar daar wil je naast een vuilnisbak nog niet mee gezien worden. Tenzij ze jou container voort duwen dan…
Op de middelbare school in een klein dorpje genaamd Hulst was ik de nieuweling, het stadsmeisje. Het meisje dat anders dacht dan de meiden in Hulst. Ik kwam in het tweede jaar op deze kleine maar gemoedelijke school. De vestigingen waren verdeeld tussen de bruggers en ouderejaars. Best spijtig omdat je daar door die leuke boys minder snel zag.

Op een middag hadden we biologie op de andere locatie. Ja op de locatie, met die leuke ouderejaars. Het was net uit met mijn vriendje waar ik een lange tijd verkering mee had gehad. Dus mijn ogen waren open voor nieuw voer. *…Sorry, jongens bedoel ik.

Rokend en heel stoer zitten loeren naar de ouderejaars was 1 van onze bezigheden tijdens de lessen van biologie. *Ja wij spijbelde ook wel eens, toen kwam hij voorbij een lange blonde jongen, met een stralende lach. Ik buik inhouden, sexy lopend ‘iets te actief met je heupen schudden dat je bijna uit balans raakt ’,en natuurlijk knippend met je ogen, liep ik naar hem toe. En jaaaaaaaaaaa hij kijk! Naar mij!!? Ondertussen maakt mijn hart een sprongetje en glimlach ik van oor tot oor. Maar ik wordt abrupt uit mijn droom verstoord! Ey Perry, geef mij even een vuurtje dan, met een vragend gezicht draai ik me om en zie daar Perry een potige gast waar ik altijd beetje bang voor was achter me lopen.
* Weer geen indruk gemaakt..*Zucht

Linda kwam naast me lopen die het stilletjes had gevolgd vanuit ons hangplek ‘een paar gammele bankjes op het schoolplein’. Meid weetje die jongen is gewoon niet bezig met meiden, je bent leuk!
Hij ziet het alleen niet, het komt wel.. heus. Ik geef der een kus op der wang, ik denk het ook Lin. Kom we gaan naar Biologie.
Een week later, je krijgt ten slotte niet elke dag biologie waren we weer te vinden op ons hangplekje. Lin, Claire en Natasja waren ook van de partij. Oja en niet te vergeten stond mijn Pieter precies op de goede plek *voor de ingang van school, Yes.

Natasja kende ik eigenlijk niet zo goed, ze zat in een andere klas en had andere vrienden maar t was een lieve meid. Die keek mij diep in me ogen aan volgende het punt waar ik naar keek en begon te gillen. * Dat doen meisjes als ze enthousiast zijn, zal wel kortsluiting zijn.
Pieter keek gelijk onze kant op en hield ons een beetje in de gaten. Vind jij Pieter leuk????!!!!!! *ow god hier gaan we.. SSSSTTT Natas straks hoort hij het nog!!! Maar, Ja Natas hij is wel een lekkerding.
Iewww Rosa, hij is niet knap! Maar hij zoent wel goed! Ja, ik vindt hem niet leuk hoor maar dat gebeurde per ongeluk wij sporten samen. OWWWW wat zal hij dit leuk vinden om te horen, hij ziet je namelijk wel zitten maar hij is beetje onzeker enzo. Natas, NEE jij gaat niks regelen, ik wil niet hebben ik moet dat zelf doen oke!.. Oke Ros,wat jij wil ik zeg niks. TRINNNNNGGG* Saved by the bell, snel stormde ik langs Pieter heen en liep met snelle pas naar het Biologie lokaal. * pfft ook Pieter weer overleefd.

Shit zit de docent nog niet in het loyaal hmmm.. dan maar wachten in de hal.
ROOOSSSS!!!!!! Linda komt krijsend aangehold, ik geloof dat Natas wat heb gezegd tegen Pieter.
* ik kijk haar verward en geschrokken aan,en in de verte zie ik… Nee niet de docent, Maar Pieter aankomen lopen!!!! *Holy Shit!! Hij heeft hier nooit les.*Dat had ik inmiddels wel uitgezocht.

Roos je mond staat open en Pieter.. SSSSTTT snauwde ik naar Linda.* Om god daar komt hij aan… Hij loopt naar me toe, stopt voor me en….zegt….. Ey Roos, zo heet je toch had ik begrepen? Nou eigenlijk is het Rosa .. Hmm, oke Rosa? ik ga op vrijdagmiddag altijd eten om 16.00 bij de snackbar, hier in het dorp…Als je zin heb kom je dan keertje langs? Uhhh…ik kijk wel ff.. Oke?..Mooi! tot snel dan.
Gillend en vol ongeloof staat Linda naast me te springen. Rosa heb een dateeeeeee!!! HOEHOOOO. Met een rood hoofd bleef ik Pieter nakijken en net toen hij de hoek omsloeg, gaf hij mij een stralende glimlach…Gelukkig kwam net de docent aangelopen dus kon ik mooi Linda even negeren.
Twee weken later ben ik naar de snackbar gegaan, zijn beste vriend was er ook. Na veel kletsen en lachen hebben we onze eerste kus gegeven voor de Alberthein…
Jaaa, heen romantisch maar ik kon mijn geluk kon niet op. Niet gelijk gezoend maar gekust, Whoeee wat spannend!!!!!

Al snel volgende een relatie, maar ook een relatie die ik niet kende. De vrouwen zijn toch echt hulpjes daar niet zelfstandige individuen, natuurlijk viel dat best mee maar ik was een stadsmeid die beoordeeld dat toch met een kritische blik. We gingen samen naar een Keet, een huisje midden in de weiland waar je 20 cent voor een biertje betaalde, buiten moest plassen en beetje kon relaxen.
De wereld ging voor mij open… geweldig vond ik het.

Mijn geluk kon niet op.. wat was deze jongen een schat uit de hemel. Deze jongeman wilde ik nooit meer kwijt. Wat had ik een geluk dat hij mij leuk vond!
Maar mijn lieftallige ex die was er minder van gecharmeerd. Die had gehoord in de wandelgangen dat ik een nieuwe vriend had.. wat best een blijvertje kon zijn.
Mijn ex die al een temperament karakter had accepteerde dat niet...
Op een avond ging laat de bel, mijn moeder was gaan stappen en ik had het reik alleen *Heerlijk. *Maar volgens mij wist hij dat gewoon. Ik doe open en ja hoor daar staat Luuk, Zo Roos, hebbie mij gemist?!!?!?

Waarop hij mij naar binnen duwde en met een harde klap de deur dicht gooide. Ja, ik laat mezelf maar binnen want als ik op moet jou moet wachten ‘he schatje’. Pak is een lekker biertje voor me! Snel liep ik naar de keuken en met angst gierend door heel mijn lijf.
* wat zou hij nu weer in gedachten hebben… Waarom kom ik nooit van hem af…Waarom maakt hij mij zo bang. Hij pakt het biertje met wat agressie van me af en geeft een klopje op de bank, naast hem. Ik blijf wat twijfeling staan..Heb je last van je kont ofzo!!! Nee..Luuk, nou ga dan zitten.
Snel ging ik zitten en proberen zo ver mogelijk van hem vandaan.

Schat..laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, ik hoorde dat jij denkt dat je lekker kan rondfladderen. Maar dat dacht ik niet, Wie is Pieter? Nou dat is.. JA je vriend ik weet het wel, weet hij ook dat jij een ordinaire liegbeest bent, dat jij iedereen ze leven zuur maakt. Nou dat is..

GVD Rosa luister is, jij bent van mij en niet van iemand anders begrepen. Ik heb zijn telefoonnummer, zijn huisadres… ze pa heeft een mooie kas, ik weet dat hij gaat stoppen met school. Ik weet alles Rosa..

Als jij niet met hem stopt, dan zorg ik dat het stopt. A. Kan je hem vinden in het ziekenhuis als je geluk heb, B. ik haal jou reputatie helemaal naar beneden C. Je zal hem nooit nooit nooit meer zien. Luuk, doe niet zo triest doe gewoon normaal, jij heb het uitgemaakt, jij was mij zat weet je nog…

JE LAAT PIETER met rust!!! En hoe kom je aan die gegevens laat is zien dan! * Hij gaf mij de genoteerde gegevens en ze klopte… ow mij god…

JA, schat jij denkt dat ik lieg he. Je komt echt niet zo maar van mij af. Morgen maak jij het uit en zal er niks gebeuren, die jongen kan er ook niks aan doen dat hij verliefd is op jou. Dit zal hem genoeg pijn doen. NEEE… Luuk asjeblieft ik hou van hem, ik wil jou niet!!!!
* De rest is niet meer helemaal helder, ik weet nog dat ik wakker werd naast het keukenblok. Met een notitie op de aanrecht. Met een mes in het houte snijblok door een papiertje heen met de tekst. DOE HET, Dan ben je veilig!
De volgende dag deed alles pijn, mijn hoofd mijn buik ik was bont en blauw.
Waardoor ik gelukkig niet mee hoefde te doen met gym. Starend heb ik de laatste twee uur gym voor me uit gekeken.

Ik moest het wel uitmaken met Pieter anders was hij ze leven niet zeker. Ik kon niet het niet maken om deze relatie door te zetten. Met de kans dat hij dan straks dood is door mij schuld. Ijsberend zat ik op dat bankje in de gymzaal, wat moest ik nou doen. * Trinnggg!!,

Een smsje van Pieter, lieverd ik sta bij de gymzaal te wachten kom je zo na je les naar buiten. Ik heb een verrassing voor je. Ik schrik van de bel.. Shit de les is over..omg..op het langzaamste wat ik kon heb ik mijn schoenen aangetrokken, nog staan kletsen met mijn klasgenootjes en vervolgens maar naar buiten gegaan.
Pieter zag mij en straalde helemaal op, ey lieverd, wat is er? Je ziet er zo slecht uit. O..ik ben gewoon beetje moe. Zullen we gaan ik wil je wat laten zien. Nee, wacht we moeten eerst praten….
Starend naar de grond, vertelde ik het verhaal. Het verhaal dat ik het niet meer kon.. Het gevoel was weg, het lag niet aan hem maar aan mij. Ik kon het niet meer…*De standaard uitmaak smoes.

Verbijsterd liet ik Pieter achter.. nog steeds als ik er aan denk, schiet ik vol. Wat hield ik zoveel van die jongen. Jaren volgen voorbij en omdat Pieter inmiddels school had verlaten. Kwam ik hem ook niet meer tegen.
Jaren volgen voorbij met slechte vriendjes Luuk 1/2/3 kan ik wel zeggen. Waardoor er inmiddels een stalenmuur om mij heen stond waar niemand door heen kon. Ik werkte inmiddels in de stad in een grote bekende Discotheek Poco, en op een avond zag ik 1 voor 1 vrienden van Pieter. Ik was wat vroeger klaar en inmiddels al aardig beschonken. Ik moest even een paar keer knipperen maar hij stond er toch echt.. Pieter was in Poco.

Ik bleef hem van een afstandje observeren en toen ik alle moed had verzameld* Oke, wat drankjes verder. Liep ik naar hem toe, Pieter?? Hij draaide zich met een ruk om en gaf me een vriendelijke glimlach, hai Rosa! *Ik moest moeite te doen om niet door mijn hoeve heen te zakken wat was het toch een leuke jongen! Na wat drankje verder wat me lief was… en heel wat gezelligheid ging de tent sluiten.

Ik was hem alleen uit het oog verloren, ook al had hij naast me gestaan had ik nog niet gezien… Emaal buiten, mijn fiets van het slot gehaald en een aantal pogingen verder zat ik op mijn fiets. 100 meter verder belande ik in de bosjes… *Zucht.. wat was ik dronken. Maar daar kwam mijn redder in nood. Pieter op de brommer, Rosa? Lukt het.. nou niet zo goed geloof ik, ben een beetje aangeschoten. Oke, Roos wacht hier ik laat mijn vrienden weten dat ik jou thuis breng. Neee, pieter dat hoeft echt niet. Wel Roos lijkt mij het beste. *Ach ik wacht braaf toen die terug kwam.. ook al kosten recht staan wat enige moeite.

Emaal thuis aangekomen sloeg de vonk over, we besprongen elkaar en hebben een geweldige nacht samen door gebracht. Hallaloeja wat een geschenk uit de hemel! De volgende dag na een intieme afscheid, kwam de angst. Mijn stalen muur was veranderd in een ijsberg. Dit kon niet, dat maakt mij kwetsbaar. Zo bang om nog meer pijn te ervaren, heb ik hem opgebeld om het contact te verbreken.

Nee, ik had het nooit moete doen want 9 jaar verder zit ik hier op de bank in mij eentje te denken aan Pieter.
Wekenlang heb ik met zijn huistelefoon nummer *wat zijn mobiele nummer had ik weggegooid, in mijn handen gezeten. Vriendinnen adviseerde om hem toch maar te gaan bellen, ze zagen al weken lang die gezellige rosa niet meer. Ik durfde het niet… Wat nou dat hij mij zou uitschelden, zou ik dat kunnen overleven. Toen een maand later vertelde mijn moeder dat ze ging samenwonen en omdat ik niet in het ouderlijk huis kon blijven wonen. Had ze voor mij een studentenwoning gevonden in Hulst. Zou ik hem dan toch nog een keer tegenkomen? … Maanden lang ben ik langs ze huis gefietst… ook al was het 2 km om. Heb ik ze vrienden gecontacteerd over hoe het met hem ging, ik heb zelfs met 1 van ze vrienden afgesproken.. Ik geloof dat hij wel wat andere intentie had dan ik maar… goed.
Toen hoorde ik dat Pieter was gaan samenwonen, toen klapte voor mij de wereld in elkaar. Daardoor werd het wel duidelijk dat ik niet het enige meisje in ze leven was. Toen heb ik mijn spullen gepakt en ben ik weer verhuis naar de stad, ik wou daar geen seconde meer zijn.

Ruim een half pakje sigaretten verder kwam ik tot de beslissing dat hij nooit uit mijn hart was verdwenen. Zou hij dan tegenwoordig aan Social media doen? Is even zoeken.. *www.google.com, Pieter Slik. Pieter Slik – Facebook * Owwwww my god! Wat zou ik doen?!!?... Fuck ik heb hem al toegevoegd…Om 9.00 voegde hij mij toe.. jeetje.. wat spannend! *Wat zou een geschrikte tijd zijn om een Messenger bericht te sturen? 10:30 stuurde ik een bericht, Ey, wat leuk dat je social media heb. Kan ik eindelijk gewoon aan jou vragen hoe het met je is!
In de avond ontving ik een bericht terug, wow hij vertelde dat hij mijn foto nog had (die had ik hem gegeven voor zijn verjaardag) hihi. Zou hij dan nog vrijgezel zijn? Na wat gesprekken en nummer uitwisseling. Heb ik uiteindelijk verteld waarom het uit was gegaan en dat hij nog steeds een plek in mijn hart heeft. Hij vertelde dat hij inmiddels een aantal jaren een vriendin had maar wel graag wou afspreken om bij te praten als ik daar ook behoefte aan had.

Daar ben ik op in gegaan… Nu ga hem ontmoeten
Wat nu?