Dit doet pijn

afbeelding van Murderwalk

Ik mis ijsjes in elkaars gezicht duwen
Samen reisjes maken naar bekende en onbekende bestemmingen
Samen naar de sterren en de wolken kijken
Dromen over de toekomst
Apartementjes zoeken
Huisdiernaampjes uitkiezen

Ik mis samen gaan skiën.
Frietjes spuwen in elkaars gezicht
En stille wandelingen maken in het park

Samen kleren shoppen
Beursjes en rommelmarktjes afgaan
Samen ontdekken en vasthouden
herrinneren en samen verdergaan

Ik mis om je te plagen
om dan dat schattig gezichtje te zien te krijgen
en samen met de hondjes wandelen

Samen gaan fietsen
en samen op onze bek gaan
Ik mis je grappige accentje
dat tegelijkertijd ook wel sexy is

Ik wil niet vervangen worden
hoe kan het je zo onberoerd laten
alle tijden die we samen hadden
hoefden niet aan een einde te komen

Ik zie geen reden meer om op te staan
maar dat doe ik omdat ik je wil laten zien
wat ik waard ben
op wie je gevallen bent

En ik blijf voor je vechten
al vreet het al mijn energie op

afbeelding van anani

feeling the same way ... het

feeling the same way ...

het verscheurd mijn hart gewoon te weten dat hij dit alles nu met een ander gaat beleven...
Alle woorden van ' ik zie je graag voor altijd, je bent de enige , ik ga dit nooit weer voelen ', het is allemaal zo bedrog en het voelt als één grote leugen.

Wat mis ik hem zo, maar ik geef de strijd nog niet op...
heb nu al 5 dagen geen contact meer, heel erg moeilijk ... de vorige keer hielp het ... hopen dat het nu iets opbrengt.

Heel veel sterkte, toch wil ik je zeggen als je echt het gevoel hebt dat je strijd gestreden is , kun je niet anders dan accepteren. Dat heb ik mezelf ook al voorgenomen, dat ik mezelf nog 1 maand geef en dan zet ik de stap naar het accepteren en aanvaarden en proberen verder gaan .

Liefs anani

afbeelding van Murderwalk

@anani

Is dit ook je tweede breuk met hem?
Dit is ook mijn tweede breuk met haar.

Vorige breuk ben ik beginnen zeuren en trekken, zielig beginnen doen, huilen, ...
Tot ik me beter begon te voelen en wat minder contact opnam.
Toen kwam ze terug, maar ik ben nog steeds onzeker of deze methode helpt.

Ik ben zo bang dat ik het haar enkel makkelijker maak op deze manier.
Pfff, wat een ware marteling

afbeelding van anani

Nee dat niet, maar we zijn nu

Nee dat niet, maar we zijn nu 6 weken uiteen en de eerste week ben ik gaan smeken en huilen ... en dat helpt echt niet ! Ik stootte hem alleen maar af, dan ben ik een beetje het contact gaan mijden ook al had ik het heeel moeilijk ... toen begon hij, ik mis je en blabla ... maar ben terug in mijn oude gewoonte gevallen na een ruzie van vorige week. sinds niet niets meer van hem . Het doet heel erg pijn en ik zou hem heel graag opbellen ...Maar het is gewoon niet verstandig, zowel voor mij als voor hem.

Want wat als het voor hem echt gedaan is en hij denkt ' ik laat ze met rust, dan geef ik haar geen hoop meer '. Dan heeft het ook geen moeite meer om te blijven vechten en te blijven bellen en sturen ...

Ik denk dat je heel goed moet beseffen, dat het mss maar wat terug met je ex kan worden als je leert om gelukkig alleen te zijn .. Snap je ? Ik zeg dat nu zelf, maar uit ervaring blijkt dat heel moeilijk te zijn... Accepteren is heel erg moeilijk en ook ik ben er nog vollop mee bezig

Sterkte murderwalk !

afbeelding van Kiewie

@Murderwalk

Om opnieuw te beginnen met je ex denk ik dat je gewoon 'opnieuw' moet beginnen. Natuurlijk heb je wel nog het verleden dat als bagage boven jullie hangt... Maar je moet beiden opnieuw openstaan voor een relatie - met wie dan ook. Pas dan - denk ik - sta je ook open voor een NIEUWE relatie met je ex. Als je verder gaat op de oude manier... dan is het sowieso gedoemd om terug te mislukken. Denk ik.

Ik weet er zelf nu ook niet het fijne van. Iedere situatie is ook anders. Iedere persoon is anders. Voor de ene lukt dit beter dan voor de ander...
Zelf uitvissen en uitzoeken. Vallen en opstaan.

Het is lastig.

afbeelding van Kiewie

@anani

Ik leef met je mee.
Sinds de breuk denk ik enkel aan hem met een ander. Hoe hij haar vasthoudt... haar omhelst... hand in hand loopt... haar zoent... Haar dingen in het oor fluistert...

Gek kom ik er van!!

(hij heeft trouwens niemand anders - en heeft er op dit moment ook geen behoefte aan)

afbeelding van anani

Just the same kiewie, Hij

Just the same kiewie,

Hij heeft bij mij ook geen ander en zegt er ook geen behoefte naar te hebben... Geloof hem daar ook wel in !
Het is moeilijk eh, maar kgeloof dat het het beste is voor ons en voor hen ook !

Hoop houden doet zoveel pijn en zeker wanneer ze keer op keer word afgebroken, ik wil het nog steeds niet geloven en doen, maar ik denk dat acceptatie zeer belangrijk is. Ik heb mezelf voorgenomen, het nog een maand te geven, af te wachten tot we mekander hebben gezien. Maar besef ook dat ik dit mezelf niet langer kan aadoen... Ben nu 6 weken een wrak, kom niet meer buiten en zit continu in bed ...

Wil dit niet voor heel mijn leven hebben, er zal een dag zijn dat ik tegen mezelf zeg 'kom op en er nu terug tegen aan, zonder of met hem. Je bent de moeite waart'

Veel sterkte

afbeelding van Kiewie

@anani

Ja, ik geloof hem ook wel. Hij heeft ook geen reden om te liegen en ik weet dat hij momenteel diep zit. Hij heeft het sowieso ook moeilijk met de breuk.

Ik heb 2 dagen afgezien... Tot ik op het laagste zat en tegen mijzelf zei "nu is het genoeg geweest! Studeren en leven! Je gaat hier niet van dood". Nu, buiten de terugvalletjes ben ik er op dit moment wel goed aan toe.
Ik ben mij ervan bewust dat het beide kanten uit kan: of we worden vrienden (of niet) - of we werken aan onze relatie en mettertijd zien we wel als we er opnieuw voor willen gaan of niet.
Ik heb hem al zover gekregen dat hij zei dat hij wou vechten - ik weet alleen niet of hij het zei om mij gerust te stellen of als hij het echt meende. Tijd om na te denken had hij namelijk nog niet gekregen...

Nog 7 dagen... En ze gaan zo traag. Waarschijnlijk wil ik niet horen wat hij te zeggen heeft. Ik ben bang om te horen dat hij vindt dat het zo beter is, dat hij niet opnieuw iets wil beginnen met mij... Maar als het zo is, kan ik er niet veel aan veranderen en moet ik er door.

Nog 7 dagen... Glimlach

Jij ook nog veel sterkte!

afbeelding van anani

uhu, inderdaad, had hem ook

uhu, inderdaad, had hem ook zover gekregen dat hij me stuurde ' ik mis je enorm' , hij zei dat hij terug wou afspreken en zien hoe het gaan en zo

En ik met mijn grote mond verwachte weer te veel natuurlijk en begon hem heel erg veel dingen te vragen en dingen er uit te sleuren, met als gevolg we een immense ruzie kregen...

Nu is het die 5 dagen later en zoals ik al zei nog steeds niets gehoord, zouden zijn gevoelens op die 5 dagen weer veranderd zijn ?

Zou ik contact opnemen of hem laten bedaren ? Ik weet het niet meer eigelijk ... Vertrek na mijn blok meteen op reis met mijn ouders voor 3 weken. Moeilijk, wil hem graag toch nog eens zien daarvoor, en wat als hij tijdens die 3 weken dat hij thuis blijft een ander leert kennen ? Ik mag er niet op denken Verdrietig

afbeelding van Kiewie

@anani

Je hebt het zelf als reactie gegeven: als ze niet willen vechten dan...

Ik zou nu de twee weken - hoe moeilijk ook, geloof mij ik weet het - uitzitten. Toon je van je sterkste kant. Laat hem alles rustig nadenken. Denk zelf ook na, gebruik de tijd zelf ook goed.
Ik vind het wel geen slecht idee om nog voor je op reis vertrekt eens af te spreken. Maar dan misschien geen gesprekken forceren of er dingen uitsleuren die je wil horen - terwijl hij ze niet wil zeggen. Gewoon de vragen stellen waarop je een antwoord te weten wil komen... en rekening houden met het feit dat het antwoord je misschien niet zal aanstaan :s.

Misschien moet je de situatie de volgende keer iets rustiger en realistischer benaderen? Dan ontdekt hij misschien ook vlugger dat hij zelf wat meer moeite moet doen om je terug te verdienen...
Maar ik zeg het: ik weet hoe moeilijk het is. Het is gemakkelijker om dingen te zeggen en anderen raad te geven dan zelf de raad op te volgen...

Blijven volhouden deze twee weken, misschien laat hij zelfs wel iets van hem horen... - als hij trekt op mijn ex, zou ik er niet op hopen: koppig koppig koppig Glimlach.

Veel sterkte! En laat de blok er niet door schieten!

afbeelding van Lovehurts-

-

Hier ben ik, na zo een ongelofelijke lange tijd.
Lukt me niet om te slapen.
Al de keren dat ik niet kon slapen kwam ik nog eens stiekem rondneuzen op ldvd, want vergeten doe ik dit nooit.
Wat een vreselijke tijd (deze periode dan, van al je verhalen die ik hier lees).
Ik wou je zeggen, dat elke keer ik dit alles opnieuw lees in mijn slapeloze nachten, me telkens weer terugbrengt naar vroeger.
Het waren mooie jaren.
Alleen geef ik toe dat ik het serieus heb verknald.
Ik zit niet op ldvd omwille van een relatiebreuk of dergelijke.
Nee, alles gaat goed op dat vlak.
Maar los daarvan...
Wat ik wou zeggen is dat je alles wat je geschreven hebt zo mooi hebt verwoord, alles wat je over me vertelde, zo ben ik.
Je had volledig gelijk wat het borderline gedeelte betreft.
De psychiater heeft sinds 2 à 3 jaar geleden borderline vastgesteld bij mij en ik heb het nog steeds heel moeilijk om daarmee te leven.
Nu, ik heb nog niet lang geleden een psychiatrische opname achter de rug, vanwege de borderline. Op dat vlak gaat het nog steeds niet zo goed met me. Het is een verschrikkelijke ziekte.
Niet meer weten wie je bent, te veel nadenken, bang zijn voor wat er in het leven komen zal, noem maar op ...
Je hebt het zelf meegemaakt, je weet wel wat ik bedoel.
Dit is hier mijn enige weg waar ik nog een teken van leven kan geven.
Ik vraag je niet om je ook te laten horen, dat beslis je zelf natuurlijk.
Hopelijk gaat het goed met jou, je familie en de beestjes.

I'll never forget.
X Jess