Mijn vader is 15 jaar geleden overleden en dat heb ik nog niet verwerkt. Hij was echt een fantastische vader voor ons en fantastische man voor mijn moeder maar wat ik voor mijn ex voel, is zoveel meer. Mijn vader is voor mij niet te vervangen en dat voel ik over haar net hetzelfde alleen 10x sterker. Ik zag mijn vader nog niet half zo graag als haar. Nooit heb ik geweten dat ik zo gevoelig was. Altijd gedacht dat ik abnormaal was omdat ik nog nooit iets voor iemand gevoeld had. Nooit tevoren heb ik iets voor iemand gevoeld en wat ik voor haar voel is niet te beschrijven. Nooit had ik gedacht dat ik iemand zo graag kon zien. Ze had tijd gevraagd en ik heb het haar niet gegeven. Ik heb haar gepusht en dat heeft averechts gewerkt. Ik wou teveel te snel. En nu zit ze heel hard in de knoop, dat zie je ook aan haar. Veel afgevallen, rode ogen van het wenen, wallen van te weinig slapen. Het gesprek dat ik met haar heb gehad was om 2uur deze morgen. Ik reed zomaar wat rond als een idioot om mij af te reageren en reed even overhuis om sigaretten, ze heeft me gehoord en is uit haar bed gesprongen en me achterna gelopen (ik moet voorbij haar huis als ik onze woonwijk uit wil). Om me te smeken om voorzichtig te zijn, om me te smeken om mezelf niets aan te doen. Wat moet ik daarvan denken? Ziet ze me dan nog graag? Alhoewel ze al beweerd heeft van niet en de andere keer dan weer wel. Weet ze het zelf wel? En hoeveel ademruimte moet ik haar geven? Helemaal geen contact? Of wel contact maar doen alsof er niets aan de hand is. Ik weet het niet.

Mosterd, uit de grond van mijn hart bedankt want je hebt volkomen gelijk. Ik las het en ik besefte het meteen. Je woorden hebben echt indruk gemaakt. Nu pas wil of kan ik het begrijpen. Dit is het soort peptalk dat ik blijkbaar nodig had. Alleen zit ik nog met een probleempje. Die andere gast in haar leven. Haar vader zegt dat ze dit doet in de hoop haar gevoelens voor me te verdringen. Dat ze in een "crisis" zit. Dat ik geduld moet hebben. Dat ze het uiteindelijk wel zal inzien. (hij hoort haar 's nachts wenen en zo'n vader-dochter relatie heb ik nog nooit meegemaakt. Hij weet werkelijk alles over haar. Ze zegt er ook alles tegen. Behalve over dit, hier wil ze niet over praten, ze loopt altijd weg of draait rond de pot als hij erover begint.)Misschien heeft ie gelijk en misschien ook niet. Ik weet het niet. Ze wil dat ik langs blijf komen maar wat als die gast daar is? Hoe moet ik daarop reageren? Moet ik ze proficiat wensen? Of moet ik doen alsof ik het niet zie. Alsof het me niets doet. Ik heb wel veel zin om hem een pak slaag te geven maar ik denk dat ik dat beter niet doe. Dat gaat verkeerd aflopen naar haar toe. Of moet ik proberen een vriendschap op te bouwen met die gast. Dat gaat heel moeilijk zijn want ik kan zijn bloed wel drinken maar als ik het voor haar moet doen, dan doe ik het. Ik zou alles doen om ze terug te krijgen. Ik heb mij bij haar misdragen en ik besefte het niet eens. Nu pas besef ik het, nu ik weet wat ik moet missen. Als ik maar eens wist hoe ik het goed kon maken. Als we dat allemaal maar eens wisten. Vrouwen zitten toch raar in elkaar. Waarom begrijpen we ze niet? Ik ga er voor gaan en zie wel waar ik terecht kom. Ik ga niet aan de toekomst meer denken want die zie ik veel te somber in. Ik ga haar proberen terug te winnen en ik ga daar alles voor doen. Bedankt, echt superbedankt.

ze heeft je laten weten waarom ze zo doet, omdat je haar gepusht heb en dat is nu juist wat je nu NOG MEER aan het doen ben... geef haar de ruimte laat haar gelukkig worden...

Ik vind dit wel heftig klinken allemaal, lijkt me eerlijk gezegd niet echt goed voor jullie beiden, jullie maken elkaar zo niet echt gelukkig toch? Eerder samen de afgrond in. Ik zou echt professionele hulp gaan zoeken als ik jou was!

Ik ben ook niet goed in praten. Ben zeer gesloten. O.a. door mijn vader ben ik opener geworden. Ik heb het karakter van mijn vader. Nu op zijn 60e gaat hij pas zijn problemen oplossen. Nu wordt hij pas wat opener. Deelt hij wat meer zijn gevoelens. Hierdoor o.a. zijn een heleboel relaties in zijn leven niet goed gegaan. Hij heeft mij hiervoor gewaarschuwd. Ook door mijn ex ben ik meer gevoelens gaan tonen en ben ik opener geworden. Heb veel meegemaakt in mijn leven waardoor je alleen maar geslotener wordt. Ben o.a. geraakt door een trein met de auto. Heb het overleefd met alleen maar een schrametje aan mijn enkel. Heeft me heel veel gedaan. Men zegt dat ik geluk heb gehad. Dat geloof ik ook wel. Dit is 3 jaar geleden. Loop hier nu voor bij de therapeut. Ik zeg je een ding jongen. Als iets je kan helpen is het eruit gooien bij zo'n persoon. Het helpt echt. Je gaat dingen begrijpen en je lucht je hart. En soms gaat dat veel beter bij een vreemde. Ik mis mijn ex zo erg joh. Ik kon alles bij haar kwijt. Die persoon heb ik nu ook niet meer. Je moet echt gaan praten met die therapeut. Het helpt... i know! Ik ben er nu ook. Dat is alles wat ik kan zeggen.

Als ik jou waszou ik haar vorlopig met rust laten. Zoals jij zei, je had teveel gepushed. Ik weet dat dit heel moeilijk zal zijn, maar ik denk dat dat het beste is. Even een tijd geen contact. Is goed voor haar, maar is ook goed voor jou. Jij moet ook even tot jezelf komen. Jij moet ook even nadenken en je gevoelens en gedachten op een rijtje gaan zetten. Je eigen leven eens even goed onder de loep gaan nemen. Je moet eerst bij jezelf gaan beginnen wil je weten wat er allemaal fout is gegaan. Er moet even wat tijd over heen gaan. Schrijf die brief, maar schrijf hem in eerste instantie voor jezelf. Schrijf al je gevoelens en gedachten erin waar je mee zit. Richt hem wel aan haar. En wanneer je denkt dat je er klaar voor bent en haar die brief zou kunnen geven zonder te gaan flippen over wat zij als antwoord gaat geven, dan ga je bij haar langs of stuur jehem op. Maar het is belangrijk dat je nu even voor jezelf sterk in je schoenen moet leren staan. Zij liegt denk ik, omdat ze bang is dat ze jou alleen maar meer pijn zal doen en omdat ze bang is dat jij jezelf iets gaat aandoen dan. Ik denk dat ze bang is om eerlijk tegen je te zijn. Maar dat weet ik natuurlijk ook niet zeker. ik raad je aan om eerst eens even met jezelf bezig te zijn en dan pas aan haar te gaan denken. Klinkt hard, maar ik denk dat wil jij iets voor haar nog kunnen betekenen, jij eerst zelf emotioneel alles onder controle moet hebben. Veel succes en ik hoop dat alles goed komt man. Ik vind het echt kut voor je.