Dip Dip Dip

afbeelding van pinda020

Ik kan er niet bij dat iemand je na zoveel jaar je gewoon links laat liggen.
totaal geen reactie niets terwijl vorige week dinsdag of woensdag nog wel ff op msn gezeten
niet echt diepe gesprekstof gewoon kort maar tja het beetje aandacht is wel leuk. daarna helemaal niets meer vernomen van haar, dan ga je weer allemaal dingen zitten denken ik heb wel sterk het vermoedden dat ze niet meer met mij om mag gaan van ????? kunnen er meerdere zijn. Als dat zo is is het wel erg triest dat ze het wel doet. maar ja het is maar gissen, maar heb het meestal wel bij het rechte eind wat dat betreft (helaas).
Ik begin er ook erg moe van te worden dat de ene dag het zo goed met me gaat en de andere dag lijkt het of je weer terug bij af bent.
moet wel zeggen dat hoe graag ik ook zou willen ik geen traan meer laat terwijl normaal als ik ergens aan denk dan komt het met bakken de laatste tijd gebeurt dat helemaal niet misschien 1 druppel dan is het op. En toch kan ik het niet laten om te zeggen dat ik haar nog steeds heeeeeeeeeeel
erg mis.

afbeelding van dikkekus

Pinda020

Je zit duidelijk op twee gedachten te hikken. Het enige wat ik je kan adviseren is praten. Praat met haar! Niet op msn of via de sms maar recht in haar gezicht. Bel haar op en vraag 't haar. ALs ze zegt dat ze niet wil dan zoek je haar gewoon een keer op. Het werkt echt heel opluchtend.

Het verdriet zit bij beide, echt waar!! Alleen heeft zij het blijkbaar weg kunnen stoppen en heeft ze oogkleppen op. Na jaren relatie kun je als mens niet zomaar afscheid nemen dat is onmogelijk. Als je haar met haar verdriet confronteerd dan komt het los en pas dan kun jij er vrede mee hebben.

Dus praat, en als je denkt dat je dat moeilijk vind dan schrijf je eerst gewoon helemaal op wat je wil zeggen en vervolgens maak je daar een steekwoordenbriefje van. Zo kun je gewoon je emoties tonen zonder dat je je verhaal kwijt raakt!

succes en sterkte

afbeelding van pinda020

praten

bedankt voor je reactie, maar praten zit er niet meer in denk ik.
zoals ik al zei dat ik haar een e-mailtje had gestuurd naar haar werk heb daar tot op de dag van vandaag niets van gehoord, weet je er gaan nu zoveel dingen door mijn hoofd want die "collega" van haar die kan ook haar e-mails lezen dus tja wie zegt dat ze heeft gezien.
ik ben het zo zat dat ik iedere keer het contact maar weer probeer aan te halen en van haar kant komt er gewoon helemaal niets. Praten lost niets meer op en wat je zegt dat het haar ook pijn doet daar geloof ik helemaal niets van want als dat wel zo was dan was ze vorige week wel langs geweest of had ze in ieder geval wel ff kunnen bellen of sms-en dat het niet lukte of wat voor excuus dan ook. Ik moet het gewoon inzien dat al die jaren gewoon 1 grote grap was voor haar en dat ik blijkbaar meer van haar hield dan zij van mij als dat niet zo is dan had ze dit niet gedaan.
Ze is gewoon weer een ijskoude net als in de tijd dat ze zogenaamd niet wist of ze wel met die "collega" wat wilde toen deed ze ook zo, waarom blijf ik toch aan haar denken wil met iedereen wedden dat ze geen seconde aan mij denkt.
en toch krijg ik haar niet uit mijn hoofd echt vermoeiend is dat, stom hoor dat je iemand nog zo kan missen terwijl ze zo met je doet. En gewoon het feit dat mijn zogenaamde "vrienden" ook geen seconde naar me omkijken maar toen ik nog samen met haar was zaten ze er elke seconde van de dag met hun kop ertussen bedankt.

afbeelding van Jeronimo

Hey Pinda, Ik voel met je

Hey Pinda, Ik voel met je mee jongen. Ik weet hoe het voelt om genegeerd te worden. Echt zeer kut, maar weet je... gewoon meespelen dat spelletje. Als je haar toevallig tegenkomt en ze zegt gedag. Geen gedag terug zeggen. Net doen alsof het heel goed met je gaat.... kop omhoog, borst vooruit Glimlach

Ik zag mijn ex voor het eerst sinds drie maanden en flikte bovenstaande. Ik keek haar alleen maar aan, stapte in mijn auto en gastte weg.

Paar dagen later komt ze ineens mijn stamkroeg binnenwandelen terwijl ze kon verwachten dat ik daar zou zijn. Toeval....neuh.. dat ik haar negeerde terwijl ze mij eerst negeerde zette haar aan het denken waarschijnlijk.

Anyway. Ik weet trouwens niet precies HOE jullie uit elkaar gegaan zijn? Wat was haar reden om de relatie te be?ɬ´indigen?

Lees anders het topic: "ik snap hem" van Daphje eens. Voor mij werkte die blog erg verhelderend. Ik snapte ineens waarom ze me negeert. Misschien kun jij er ook iets mee Glimlach

http://www.ldvd.nl/node/5596

afbeelding van pinda020

bedankt

he jeronimo bedankt voor je woorden, effe een correctie ben een vrouw (haahahaha).
je kan m'n verhaal lezen, we gingen tja apart wonen omdat ze wilde weten wie ze zelf echt was (dat is wat ze zei) dus heb haar geholpen met het huisje daarna sliep ik nog bij haar en zei bij mij en ik had zoiets van is goed ga maar kijken wie je bent niet wetende dat ze al iemand anders op het oog had (een man dus) en eigenlijk al een relatie had met die "collega" waar ik al wel een vermoedde van had dat hij achter haar aanzat. maar ja ze was altijd samen met mij na het werk dan dus had het niet door. tja het is best wel zwaar k.t als je zo genegeerd wordt.
Maar kreeg net voor 23.00 plotseling een sms van haar hoe het met mij ging dus dat deed me wel weer goed hoor we hebben een half uur ge smst dus dat is wel weer ff fijn.