Wat is het nut van dit alles? Vraag ik mij af. Waarom heb ik zoveel moeite gedaan om mij open te stellen voor een persoon, om hem binnen te laten in mijn hart... als hij mij toch opnieuw afgenomen wordt? Waar zit de zin van het leven? Waar zit de zin van de pijn? Waar zit de zin van een gebroken hart?

We worden er sterker van... Ja, maar geef mij toch maar liever mijn ex terug. We kunnen er uit leren. Wat valt er uit te leren? Elke relatie is sowieso anders, in elke relatie ben je zelf anders... het is enkel nuttig om 'eruit te leren' als je het kan gebruiken voor diezelfde relatie.

Waarom moeten we verliefd worden op iemand? Waarom moet er liefde zijn? Zou de wereld niet veel simpeler zijn zonder? Betere huwelijken, minder echtscheidingen, minder vreemdgaan, minder relatiebreuken, ... We zouden niet weten wat we missen, want we zouden het niet kennen. Het leven is klote en de liefde is klote. En het nut er van, is ver te zoeken. Waarom bestaat er zoiets als "een gebroken hart". Je voelt het figuurlijk breken, je voelt de pijn... Maar waarom moeten we die pijn doorstaan? Waarom kunnen we niet zijn zoals zwanen, die eeuwig trouw blijven aan hun eerste partner... Nu, die eerste partner is in vele gevallen niet direct de ideale partner, maar je begrijpt wat ik bedoel.

Jij koos voor hem/ haar en hij/ zij voor jou. Daar zou het verhaal moeten eindigen met 'en ze leefden nog lang en gelukkig'. Maar in het echte leven komt er altijd nog een adder onder het gras en eindigen de meeste verhalen met 'en ze leefden nog lang en ongelukkig, apart van elkaar en met een gebroken hart'. Geef toe, die sprookjeswereld ziet er best aanlokkelijk uit!

Maar het nu... dit blijft nog steeds ver te zoeken.
Je had alles en in een klap heb je niets meer. Of het voelt toch zo. Je had een toekomstbeeld, je had plannen en ideeën... En plots *poef* is het weg. Een ballon dat kapotbarst. Een bubbel dat openspat. Een droombeeld dat in de harde realiteit terechtkomt.

But what's the point of it all?
What's the f*cking point of it all?

ps.: ja, ik ben boos op de wereld, op het lot, op alles en iedereen die ervoor gezorgd heeft dat ik zoveel heb moeten doorstaan om ook maar iemand toe te laten in mijn hart... die achteraf gewoon weggenomen werd. Ja, ik ben boos. Ja, ik ben woedend. Ja, ik zit vol haat. Het probleem is datik niet weet naar wie ik die haat moet richten. Best vervelend.