De zure appel

afbeelding van Gast

Met bolle wangen van het uitblazen van lucht, na het gevoel te hebben behoorlijk vol te zitten van die o zo bekende zure appel,

zit ik voor me uit te staren. Met die appel in me hand.. Ik kan niet meer. Ik hoef die appel niet meer! veels te zuur.

Maar ik kan die appel nergens kwijt, lijkt wel of hij vast zit aan me hand. En pas los komt als hij 'op' is.

Met veel pijn en moeite probeer ik die appel weg te werken en houd hem achter me rug uit het zicht van andere als ze kijken.

Ik wil of kan ze niet meer laten denken dat ik nog steeds met die appel zit.

Net zoals vroeger toen je bij je ouders aan tafel zat, je hoefte je eten niet meer en ging je het eten zo min mogelijk laten lijken, zodat je van tafel mocht.

Zo gevoel komt bij me boven als die kijk naar die zure appel in me hand.

Wat moet je toch met die appel doen als je vol zit? Hem delen kan niet en de vogels moeten hem niet.

Er zit niets anders op om te wachten tot het weer een beetje gezakt is en dan langzaam weer hapjes ervan te nemen.

Hoe zuur hij ook is.

afbeelding van BlueEyes

appeltje

Dag At,

Wat een mooie visualisatie!

Ik hoop dat wij ons appeltje snel opgegeten krijgen en het resterende klokhuis kunnen wegsmijten!

BlueEyes

afbeelding van verwijderd!

ja daar zitten we mooi mee dan

wij die zure appel die we niet kwijt kunnen en dus maar door moeten bijten en kouwen en slikken tot je strot er pijn van doet , ja een vogel lust hem niet eens ?

en de andere , die ons verlaten hebben die hebben ( denken ze ) een heerlijke zoete appel en ze zijn er zo blij mee dat ze hun lol niet op kunnen , en smaakt naar meer en ze willen het niet eens door slikken omdat de smaak dan weg ebt

maar de smaak gaat weg en dat ze er op den duur toch erge buikpijn van kunnen krijgen dat beseffen ze dus nu niet , dus dat drukken ze weg , want dat laten ze ook niet zien , net zo min als wij de pijn van onze zure appel niet laten en mogen laten zien , en moeten zien weg te drukken

dus hier dan kan je toch zien dat de mensen hun gevoelens en soris niet aan de omgeving laten en mogen tonen , dus een mens is nooit helemaal te doorgronden

denk je een blij en gelukkig mens tegen te komen , kan het ook zijn dat die persoon diep ongelukkig is , vaak lopen de mensen met een masker op en die zetten ze die alleen af als ze ,s avonds naar bed gaan dan , gaat het spoken en malen in je hoofd , want een ongelukkig mens slaapt slecht , en dat went nooit