Na een relatie van 3 jaar met mijn ex en samen te hebben gewoond kwam er niet geheel onverwachts een einde aan onze relatie, het zat er al eenige tijd aan te komen dus die klap kwam niet als een donder slag bij helderen hemel, het huis waar wij in woonde heb ik inmiddels op mijn naam staan, en mijn ex (waar ik inmiddels weer heel erg goed contact mee heb) woont weer bij haar ouders.
Omdat het huis voor mij alleen ben een jonge van 23 jaar oud, te duur was om alleen te betalen, heb ik een goede vriend van mij, die bij zijn zus in woonde met haar man en 1 kind van 2 gevraagd om bij mij in te trekken, zijn ouders zijn naar Oostenrijk vertrokken om daar een hotel te beginnen, in het begin moest hij er even over na denken maar uiteindelijk toch het besluit genomen om mij gezelschap te komen houden, zo hielpen wij elkaar toch uit de brand hij wat meer ruimte en ze eigen kamer (heb een eensgezinswoning) en ik kon de kosten delen om zo toch in mijn huis te blijven wonen, (ik heb helaas geen ouders meer omdat die beide op zeer vroege leeftijd zijn overleden)
Na eenige tijd en onwijs leuke stap avonden te hebben gehad kwam ik een oudklas genootje tegen van mij, Zij vertelde mij dat ze naar 4 jaar relatie ook weer vrijgezel was, ik schrok daar een beetje van omdat ik ze nog wel vrij regelmatig spraken en ze sinds en paar maanden samen woonde met haar ex, maar die heeft haar na 3 weken verteld het niet te zien zitten, en heeft haar zonder pardon het huis uitgezet, ze vertelde mij niet te weten wat te doen ze wou niet terug naar haar ouders omdat ze te lang onafhankelijk was geweest van hun, ze sliep in die tussen tijd bij een vriendin thuis maar dat bleek niet de oplossing te zijn, na die avond zijn wij eigelijk steeds meer met elkaar opgetrokken, we hadden het leuk samen, er waren toen nog geen gevoelens van mij naar haar toe, al vond ik het wel een onwijs leuke meid.
Na eenige tijd stelde ik haar toch die ene vraag '''Vind je het misschien niet leuk om bij mij te komen wonen bedoel ik heb nog 1 slaapkamer over en daar kan je zo in als je wil''
ze moest er even over nadenken maar na verloop van tijd en een paar keer gewoon te zijn langs geweest had ze toch het besluit genomen om bij mij te komen wonen, eigelijk vanaf dat ene moment groeide er iets op tussen ons, kan me de avond nog goed herinneren ''die eerste echte zoen'' vanaf dat moment zijn we niet meer van elkaars zijde geweken, ik zat op een roze wolk, ik vond het weer fijn om thuis te komen als ik klaar was met werken omdat ik wist dat zij daar was, ik at weer gezond, ik vond het fijn om weer naar bed te gaan, en wakker te worden s'morgens vroeg, omdat zij naast me lag, de sex was super, we konde lezen en schrijven met elkaar zonder ook maar 1 woord te zegen, kortom ik was verliefd! en niet zo een beetje ook, kortom de ultieme puzzel alles paste bij elkaar, wij paste bij elkaar!
We zijn weekendjes weg geweest met ze'n tweeen iets wat ik echt heel erg had gemist,het samen gelukkig zijn gevoel.
Maargoed ik zou hier nu niet een Blog schrijven als er niets was gebeurt...
Na verloop van tijd kreeg B (ik zal haar naam hier niet neer zetten) een gevoel dat we misschien te snel gingen, ze wou weten of haar gevoel voor mij echt was en niet het gevoel wat ze nog voor haar ex voelde, vanaf dat moment zijn we apart gaan slapen ik in mijn eigen kamer en zij in haar kamer, dat moment was voor mij erg moeilijk omdat wat ik voor haar voelde van mijn kant echt was, zij was het en daar mee klaar.
Na verloop van tijd, stuurde ze me smsjes dat ze echt helemaal totaly in love was met mij, ik alles was wat ze zocht in een man, ik kon goed luisteren, probeerde haar te begrijpen, ik was lief, niets was mij te veel.
Voor mij gevoel ging het de goede kant op ik was weer helemaal gelukkig! die wolk waar ik op zat werd als maar groter, we sliepen weer bij elkaar hadden weer sex het voelde van beiden kanten goed, dit ging 6 maanden goed tot B weer met der gevoel ik de knoop kwam, ze zij dat het misschien beter was om terug te gaan naar der vader omdat het toch wel iets te snel ging allemaal, normaal als je een relatie begint is dat niet met samen wonen zei ze, ze had tijd nodig en ruimte om na te denken over wie ze nou werkelijk was, ze is uiteindelijk nooit naar haar vader toe gegaan omdat ze toch liever bij mij was, deze pauzes in onze mooie droom maakte mij erg van slag ik wist niet wat er nou precies aan de hand was want voor mij voelde het tenslotte allemaal goed.
Vorige week ging die vriend van ons een week naar Oostenrijk om daar 1e kerstdag te vieren bij zijn ouders, ik en B waren dus samen thuis alleen, het gevoel van samen wonen kwam voor haar erg dicht bij en benauwde haar, er waren vanaf dat moment ook geen spontane zoenen meer bij, ik merkte aan alles dat het de verkeerde kant op ging, maar bleef toch hoop houden en zei tegen me zelf, het komt wel goed het is immers altijd weer goed gekomen.
Tot afgelopen Vrijdag ze ging stappen met een stel vriendinnen en zou blijven slapen bij een vriendin thuis zoals ze wel vaker deed maar het voelde voor mij anders, je kent het wel een gevoel dat je weet dat het fout gaat.
ik ben toen ook samen met mijn broertje en me ex de stad in gegaan om me gedachten ergens anders op te zetten gewoon lol maken met ze'n 3e maar ik kon nergens anders aan denken dan aan B.
die dag daarna werd ik wakker en had nog steeds geen smsjes van B ontvangen ik stuurde of ze een leuke avond had gehad maar kreeg niks terug, ik ging op msn en een vriendin van B vroeg aan mij of Ryanne een vriendin van B bij mij was, ik vertelde haar dat B bij Ryanne zou blijven slapen, ik snapte er niks meer van als ze niet bij Ryanne was waar was ze dan...
Ik kreeg naar verloop van tijd een smsje van B met de teks ''Ik leef nog maar ik ben niet bij Ryanne Kus''
Ik belde haar op en ze nam op ik vroeg haar waar ze was ze zij ''Ik ben bij Robert blijven slapen en heb met hem gezoend'' ik vroeg of er nog meer was gebeurt maar dat was niet het geval.
ik werd gek en dacht hoe kan ze mij dit aandoen, dat meisjes wat zo lief was maakt mij nu heel erg verdrietig! was en ben nog steeds totaal van de kaart, B heeft ook die zelfde dag haar spullen gepakt en heeft vandaag haar kamer leeg gehaald en is terug gegaan naar haar vader.
Ik zelf ben ontroostbaar en eet al 3 dagen heel erg slecht ben 3,5Kg afgevallen kan aan niemand anders denken dan aan B elke hap die ik neem maakt mij misselijk, het gevoel dat ze er nu niet meer is als ik thuis kom van me werk, ze niet meer naast me ligt als ik ga slapen of wakker word zijn ondragelijk!
kan niks anders dan huilen, heb nergens zin in kortom een gebroken hart....

Groetjes Brokenhearth...