Ik schrijf dit omdat ik gewoon wat kwijt moet.
Ook voor mij is er veel gebeurd, ben al een jaar aan het rommelen met mijn ex en toch gaat de pijn en het verdriet niet over.
Hij is vaak bij mij weggegaan en kwam weer terug omdat hij me niet vergeten kon.. vlak voor ik op vakantie was heb ik nog met hem gepraat hij smste weer dat als het weer goed kwam, hij me nu echt niet liet gaan.. maar ik had mijn twijfels.
Op vakantie ben ik echt bijgekomen.. ik heb daar ook een ander jongen ontmoet, het waren 4 leuke dagen hij had het speciaal uitgemaakt voor mij met zijn vriendin. Na de vakantie zou ik hem weer zien, hij belde me op om te zeggen dat hij weer een ander meisje had ontmoet. Dat was pijnlijk
Alweer die pijn, maar dat duurde gelukkig niet lang.
Met mijn ex was het allemaal veel erger, ik heb al een jaar lang pijn en verdriet om hem.
Ik kwam hem nog 3 weken terug tegen op een feest, ik stond wat met een kameraad te praten maar op de ene manier was hij jaloers.
Hij zei later tegen die kameraad van.. ze denkt nog heel veel aan mij hoor en ik zit in haar hartje, maar hij wist niet of het ooit nog goed zal komen.
Later op msn enzo deed hij weer vreemd, nu gaan we eigenlijk gewoon met elkaar om net of we de problemen niet willen zien.. of dat hij ze niet wil inzien.
Vandaag kwam ik hem tegen op het station, gaat hij me smsen zwaai even in de bus naast je.. daar zat hij dus in. Dan denk ik waarom sms je dat? Vind je me dan nog leuk?
Dan laat ik 's avonds weer een traan, wetend dat ik nog veel pijn heb en ik niet weet elke weg ik in moet slaan. Hoop dat ik op een dag kan zeggen, dat ik hem voorgoed vergeten ben, maar ik weet dat ik daar sterk voor moet zijn.