hey,
allemaal zo herkenbaar... mijn ex en ik hebben ook een tijdje afstand genomen. dat was zijn idee, hij dacht dat dingen daardoor goed zouden komen. nou, voor mij werkte het niet. ik ging kapot van onzekerheid. en als hij al afstand wilde, dan twijfelde hij dus ook al. en zodra er twijfels ontstaan, dan is dat niet goed. niet lullig bedoeld hoor, maar ik spreek even uit eigen ervaring.
ik trok die onzekerheid niet, en hij vond het juist wel erg fijn en rustig. ik had behoefte om hem te spreken, te zien, mijn gevoelens te uiten, hij niet... dus de afstand heeft ook weer tot inzichten geleid dat ik veel meer met de relatie bezig was, er veel meer voor over had dan hij zelf.
in mijn geval waren er al veel te veel dingen gebeurd en gezegd, totdat die afstand er kwam. soort van laatste redmiddel, terwijl we eigenlijk wisten dat het gewoon klaar was tussen ons. niet op het gebied van liefde, wel op het gebied van de relatie, het werkte niet.

mijn ex had al eerder zijn twijfels uitgesproken en dat maakt je zo onzeker! het moet gewoon goed gaan in een relatie, zonder dat je daar dingen voor moet forceren, bedenken, enz.enz. denk goed na wat jij wil, helpt afstand inderdaad om te bedenken wat je wil? wat voor signalen geeft zij af?

maar niks is zo lastig als de liefde goed zit, maar de relatie niet..
sterkte!