Ik was dolllllllllllgelukkig met mijn vriend al 3.5 jaar samen en al plannen voor de toekomst!
we kochten spullen voor onze woning en hadden het heel vaak over kinderen! Alles ging goed we waren beidde heel erg romantisch gingen vaak weekendjes weg!ik liep stage in het buitenland en met kerst gaf ik hem een ticket naar mijn stageplek de canarische eilanden waar hij 11dagen verbleef!
nou in 2007 hadden we het heel vaak over de toekomst en kinderen!en besloten we samen maar wat heel erg van zijn kant kwam om een mooi wondertje te maken!hij wou niet dat ik de pil slikte en wou o zo graag een babytje!fdus stopte ik met de pil!ik had oppeens heel veel last van me buik en hij maar zeggen dat ik zeker zwanger was!ik mocht geen canei drinken omdat hij dacht dat ik misschien zwanger was!12april 2007 kwam hij me na mijn rijles ophalen!gingen we langs zijn oom en daarna gingen we bij de snackbar wat eten!we hadden het over ons kindje die ik misschien al in me buik droeg en hij was er zo van overtuigd dat het was gelukt!en hij zei dat als het niet lukt het de volgende keer wel zou lukken en hij zielsveel van me hield en als het dit keer niet lukte lukte het echt de volgende keer en alles komt goed en ik hou van je!dat waren zijn woorden!ookal hadden we 2weken daarvoor ruzie gehad omdat hij beetje anders deed stond ik er niet echt bij stil en vlogen de dagen voorbij!toen we weg ging vroeg hij of we naar een vriend konden gaan maar zei later dat het niet zo'n goed idee zou zijn omdat ze daar blowen en als ik zwanger ben het dan geen goed idee was dus zei die om naar huis te gaan!ik woonde nog thuis en hij ook!maar door ruzie die we hadden gehad dacht ik van nee zet me maar op het station en dan kan jij naar je vrienden!
Volgende dag ging ik naar me stage en kwam ik thuis en belde hem geljk omdat hij nog helemaal niet had gebeld!hij zei dat hij die avond dus naar een verjaardag ging en geen tijd meer had om te bellen!daarna vroeg ik hoe het met hem ging dit was vrijdag de 13de zei die dat het wel ging maar hij klonk een beetje anders!na 3 keer vragen door de telefoon zei die ik wil niet meer!
vanaf dat moment was het een nachtmerrie voor me hel gewoon vreselijk!ik kon me oren niet geloven we hadden alles gepland hij kocht zelfs al rompertjes het jaar daarvoor en had zelfs al een verlovingsring gehaald en wachte op het juiste moment!ik kon het niet geloven!hij zei dat hij al een half jaar niet van me hield terwijl we 2weken daarvoor een weekend naar brussel gingen zoo graag een baby wou en tuurlijk af en toe ruzie maar het ging voor de rest goed!ik vroeg of hij iemand anders had zei die nee!nou 4dagen later zei die ik heb een nieuwe vriendin!2maanden later zat hij te twijvelen en ik omdat ik zooooooooooveel van hem hield bleef ik wachten en hopen en ik was tenslotte zwanger dus de hormonen gierde door me lijf heen!hij vertelde me dat 80procent de kans was dat we bij elkaar kwamen!maar toen ze al 2weken met elkaar gingen dus in april hadden ze het gelijk al over samenwonen!terwijl wij zoooooooooo graag wouden samenwonen!hij wou zelfs naar een ander stad met me gaan om samen te zijn! nou we krijgen ruzie en hij besloot niet verder te gaan met me!maar hij realiseerde zich niet dat er in die 3 maanden zoveel met me kon gebeuren en ons kind!ookal was het uit bleven we uren aan de telefoon praten wat zei niet wist!en zij wist van niks dat we elkaar spraken en we hadden zelfs een keer afgesproken!het was harstikke moeilijke voor me om los te laten en ik denk hijzelf ook!hij zei me ook van het is een gewoonte van ons maarja het was fout van mij om door te gaan!nou in december vroeg ik hem ook nog hoe hij van de ene op de andere dag gewoon kon zeggen ik wil niet meer!wt hij zei was ja ik snap het zelf ook niet!en ik vroeg hem van mis je de dingen van vroeger en zei die nog van ja!dan denk ik van ja als je een nieuwe vriendin hebt mis je toch geen dingen van vroeger!maarja!op mijn uitgerekende datum kwam ik erachter dat zijn vriendin ook zwanger was!ik ben inmiddels bevallen en hij krijgt in mei een zoontje erbij!het deed me zo een pijn echt waar!nou hij heeft zijn dochtertje 3 keer gezien
2keer is hij hiernaartoe gekomen ookal mocht dat niet van mijn ouders!ging hij ook nog met de baby naar buiten!
totdat ik voelde dat ik er nog niet klaar voor was het was raar om ons 3tjes te zien maar niet als een gezin en het deed me ook pijn omdat dat je jongen was die het zo graag wou en me in me buik een keer had geslagen en me een keer bij me keel pakte tijdens onze breuk en me omverduwde terwijl ik misschien 2maandjes zwanger was!ik belde hem op om te zeggen dat ik er nog niet klaar voor was het wandelen etc etc en het ook allemaal nog moest verwerken!en we hadden het over allimentatie omdat toen ik zwanger was hij zei dat hij wel 200 of 300 euro kon geven maar die 3 keer dat ik hem had gezien had hij helemaal niks gehaald alleen vorig jaar een kinderwagen!dus zei die ik ga zien wat ik kan doen en ik werd boos fff zien wat je kan doen hallo het is je kind!nou hele ruzie want die jongen heeft wel 20.000 euro schuld maarja is niet mij pakkie aan!hele ruzie en hij schreeuwde dat hij spijt had dat hij zijn dochtertje was gaan opzoeken en het zijn dochtertje niet was en het hem niks deed om der te zien en niks voor der gaat meenemen als hij der ook niet mag zien!ater zei die nog kanker op met je toen zei die nee ik wil je helemaal in elkaar slaan ik kom naar je toe daarna was het nee ik kom wanneer je het niet verwacht!en ik wil niks te maken hebben met jou en het kind!jhet kind nogwel!mensen dit was een jongen die zoooooooooooooo lief tegen me was echt waar ok er waren af env toe ruzies maar dit vreselijk!
als je hem niks vraagt zegt hij je ook niks maar bij mij!nu heb ik een dochtertje gepland waarvan der vader der niet wilt zien!
de eerste drie maanden van me zwangerschap was ik 13kilo afgevallen en ik bedankt God dat alles goed is afgelopen met me kindje!
maar het was heeeeeeeeeeeeeeel zwanger ik liep ook nog 6 maanden stage maar echt ik hield zooooooooooooooooveel van hem!en binnenkort is er een feest waar hij draait maar word georganiseerd door vrienden van ons en ik ga zeker en ik zou hem gewoon negeren!maar echt me dromen met hem zijn in 1 klap weg!
het doet me harstikke pijn omdat ik zoveel liefde van hem kreeg en gaf!oja dat meisje had hij op die verjaardag gezien de verjaardag waar ik niet mee naartoe was gegaan!
en ik hem nog altijd het probleem vroeger stond ik op dacht ik aan hem en belde ik hem gelijk nu sta ik op kijk ik naar me dochter en denk ik daarna aan hem elke dag!terwijl ik nu bij me moeder zit terwijl hij lekker met zijn vriendin samen woont!ze gaan nu 11 maandjes met elkaar en alles is zo vlot vlot gegaan en wij 3.5 jaar en oppeen verdwenen!
en het doet me heel erg pijn pijn dat hij de vader is van me dochtertje en haar niet eens wilt zien en sindsdien belt hij niet meer nu al 3 weken om te kijken hoe het met der gaat helemaal niks!
en soms weet ik niet wat ik moet doen want het doet harstikke veel pijn!
wat een leuk gezin zou moeten zijn geweest is nu een alleenstaande mama en tuurlijk ben ik dolgelukkig met me kindje maar het doet me pijn dat het op zo;'n manier moet gaan!
en hij weet dat ik zacht ben en niet hard en kan veel flikken!
doet pijn wanneer je zoveel van iemand houdt!
hebben jullie nog wat tips voor me:S:S
en 3 maanden nadat ze met elkaar gingen werd zijn vriendin zwanger en nu bevalt ze in mei!hij zei dat het niet gepland was maar het doet harstikke pijn echt waar je pland praat over van alles en je denkt dat je er samen voor gaat en dan oppeens stort je wereld in elkaar!
hij was lief romantisch alles wou ik wou in een man en nu nu ben ik bang dat ik zo iemand niet meer zo gauw zou ontmoeten!