Bedankt!

Heb de foto bij mij ook verwijderd. En ik heb het er een half uur erg lastig mee gehad. Maar ben gaan praten met vrienden en zelf ook gaan nadenken. En als zij zich zo makkelijk eroverheen zet. Waarom zou ik mijn tranen aan haar verdoen?

Ik wil niet egoistisch klinken. Maar ik ben een goede jongen. En ze liet het net lijken of ik haar helemaal verwaarloosd had en nooit om haar heb gegeven. Ik heb toen helemaal mezelf overal de schuld van gegeven en zowat alles geprobeerd zodat zij zich fijn zou voelen. Maar de enige waar zij over nadenkt is over zichzelf. Over wat zij fijn vind en wilt. Ze is super egoistisch! En het zou me nu zelfs niet verbazen als ze binnen een maand een ander heeft.

Op dit moment voel ik geen verdriet, maar meer woede en ook een beetje medelijden met haar. Want ik denk niet dat ze iemand zal vinden die liever en voorzichtiger met haar was dan ik was. Het is haar verlies en niet het mijne Ik heb voor haar gevochten, zij niet voor mij