Er zijn momenteel 0 gebruikers en 11 gasten online.
Dan voel ik me niet zo eenzaam
Mijn hemel wat een dagen...... Ik word gek, heen en weer geslingerd, verlangend, liefhebbend, hatend, blij en dan weer boos en verdrietig. Hoe veel kan een mens dragen. Ik wou dat ik haar nooit in mijn leven had gehad maar aan de andere kant zijn er zoveel mooie momenten. Juist die mooie momenten doen nu zo'n pijn.
Ik krijg spontane paniekaanvallen en huilbuien tijdens mijn werk. Ik kan er nog syteeds niet over uit dat de liefde van mijn leven een einde heeft gemaakt aan iets wat heel mooi is. Wel zijn er wat ontwikkelingen van het helemaal geen contact willen hebben en totaal uit haar leven moeten zijn is er toch sporadisch contact..... Een paar dagen niet en dan weer wat op en neer.
Weet je het zou zo helpen als zij zou laten weten dat hjet haar net zoveel pijn doet, ze mij net zoveel mist en aan me denkt. Dan voel ik me niet zo eensaam.....
- bob's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
helpt dat? geloof mij it
helpt dat? geloof mij it doesn't. Je denkt op dit moment dat ieder teken van leven helpt en je sterker wordt van haar verdriet. Nee! Ik kan dit weten want heb het gehad paar dagen terug, heel even voel je je beter. En dan begin je weer opnieuw, waarom stopt ze als je beide verdrietig bent? misschien kan ik haar overtuigen toch iets te beginnen? NEEEE! Als het haar echt aangrijpt en ze terug wilt komen op het besluit dan komt ze zelf wel, hier moet je alleen niet mee bezig zijn, je moet het loslaten. En hoe je dat doet, als ik het zo weten zou ik een boek schrijven en uitbrengen want dit weet niemand.
Geen contact
Eigen leven leiden
Niet haar facebook controleren e.d.
Het een plek geven, ik zit er middenin en heb mijn momenten, maar ben overtuigd dat dit DE ENIGE manier is om het zo snel mogelijk te verwerken. Sterkte
....
.....oefff...dankjewel...Jouw woorden had ik nu echt even nodig. Net thuis van mijn werk...nog de laatste meters op de fiets naar huis mochten de tranen komen. Ja...daar is de voordeur, snel open..deur dicht....pffff......WANHOOP...huilen...Lees ik nog steeds huilend jouw reactie....nee...ik ben echt niet de enige...dit wanhopig gevoel hoort er bij..tijd uitzitten..elke dag is er één..elke minuut is er één..Het wanhopig gevoel is gezakt, zoooo blij dat ik niet... niet in de valkuil "ik weet dat het niet goed is maar ik MOET iets van me laten horen en ik wil ook iets van jou horen" ben getrapt. Mezelf oprapen en hup....lief zijn voor jezelf!
Zo...kga een bami-soepje maken en dan maar ff Hans Teeuwen op youtube kijken....ff lachen....dankjewel voor je berichtje en voor iedereen superveel sterkte in deze K-tijd!
Liefs, goudvis
Niet doen!
Het helpt niet... Ik zit er ook in en het maakt het alleen erger.
Hoewel ik verlang naar een teken van leven, gaat het beter...
De eerste weken hadden we contact en huilde hij even hartverscheurend als ik... Het voelde goed dat hij zich ook slecht voelde maar als hij weg was dacht ik: Hoe kan hij nu zoveel verdriet hebben en toch weggaan? Dus elke keer weer nog meer vragen...
Tot ik de eer aan mezelf liet... Geen contact, de tranen van hem deden mijn hart zo'n pijn en ik kon het gewoon niet geloven. Als hij het nog wou zou hij het me laten weten.
Dus je hebt er niets aan te weten dat zij ook verdriet heeft, want daar komt ze niet meer terug en dat zorgt ervoor dat jij ook elke keer weer hoopt dat ze toch terugkomt. (Zoals ik steeds deed). Helaas is mijn hoop verdwenen, want meneer heeft na onze relatie van 8 jaar, na maand iemand anders... En dat moest ik vernemen via facebook... Dus wat betekenden zijn tranen dan? Niets toch? Het voelt alsof hij kei hard gefaked heeft...
Je komt er bovenop... Ik zal je helpen, net zoals jij en alle anderen, hier elkaar helpen!
Veel sterkte en laat de tranen vloeien...
Nee hoor, het verdriet van de
Nee hoor, het verdriet van de ander geeft geen troost. Soms kan iemand heel erg veel van je houden maar er toch van overtuigt zijn dat je niet samen verder kan of zijn er elementen in de relatie die het voor de ander te intens maken.
Mijn ex huilde in het begin tranen met tuiten en ik zocht hem geregeld op om te 'checken' of het hem nog steeds verdriet deed. Hielp mij geen jota verder.
Juist omdat ik merkte dat het hem beroerde blééf ik maar aan hem trekken en begreep ik maar niet dat hij er niet voor wilde gaan wanneer het hem ook verdriet deed.
Daarnaast wil je uiteindelijk (uiteindelijk, he!?) helemaal niet dat degene waarvan je houdt verdrietig is.
Ach bob, dat helpt niet al
Ach bob, dat helpt niet al zouden we het graag willen...ik dacht ook dat ik me beter zou voelen als ik wist dat hij ook verdriet had. Maar verdriet van de uit maker is anders. Het is als appels en peren vergelijken. De uit maker heeft heus wel verdriet en denkt wel aan je en kijkt ook echt wel o jouw facebook maar het is makkelijker voor hem/ haar om door te gaan met de gewone dagelijkse dingen....en wij...wij voelen ons eenzaam. Zij waarschijnlijk niet.