Helaas terug van 4 jaar afwezigheid, en helaas weer een lastige breuk waar ik even zelf niet uitkom....

Vorig jaar September ben ik een oudere vrouw tegengekomen (ik 33 en zij 43) via mijn buurman die elkaar kenden via een datingsite...Het contact van hen was puur gebasseerd op lust maar niet de lasten...

Vervolgens zijn we met elkaar in contact gebleven en zagen er kaar om de twee dagen, de eerste 3 weken hebben we alleen maar tegen elkaar aangelegen en geen "sex" gehad, veel diepe gesprekken gehad en puur en alleen van het met elkaar zijn genoten, erg intiem dus!

Voor mij een compleet nieuwe ervaring om een relatie aan te gaan met een oudere vrouw met twee puberende kinderen, terwijl er in mijn achterhoofd nog steeds een kinderwens aanwezig is..

Na mijn vakantie in December ben ik erachter gekomen dat ik erg veel voor haar voel, en graag dieper in de relatie wilde duiken.
Zij wist van mijn kinderwens en we hebben bewust of onbewust de relatie open gehouden voor mij...Mij vooral de ruimte gegeven, terwijl ik die niet opzocht omdat ik van haar hou..Zij is echt voor me gegaan en heb haar niet altijd hetzelfde signaal afgegeven omdat ik twijfelde aan wat ikzelf zou opgeven, en waar ik aan zou beginnen...
Toch niet niets om ineens 2 kinderen erbij te hebben...
In Januarie heeft ze een spiraaltje laten zetten, waarbij ze erg van stemmingwisselde (ze is normaal erg spontaan en vrolijk) en erbij een extreem laag libido, wat weer leidde tot onzekerheid en twijfel aan mijn kant.

Nou komt het....de enige woordewisseling die we gehad hebben is vanwege het feit dat ik eerlijk geantwoord heb op de vraag wat ik van het vriendje van haar beste vriendin vond.....dat is mijn bloedgroep dus totaal niet..
Vervolgens heb ik gevraagd of ze hem dan boven mij zet, en antwoord was dat ze uiteraard voor haar beste vriendin koos....heb haar verteld dat ik niet altijd mee hoef naar haar vriendinnen.
Stom van mij, maar als ik poppenkast speel elke keer als ik hem zou tegenkomen dan zou dat ook opvallen toch? of had ik daar iets diplomatischer mee moeten omgaan (te laat)....

Vervolgens is ze vandaag precies 1 week geleden langsgekomen om te vertellen dat ze wilde stoppen, terwijl we op de dag zelf ndcog spontaan contact hadden dat we zin hadden om elkaar weer te zien, hou van je etc....
Ze vertelde me ook dat ze geen moeilijkheden wilde in een relatie...had haar nog gezegd dat er ook doornen bij de rozen komen..

Ze is nu sinds vrijdag een week naar Val thorens tijdens Dutch week, en ze vertelede dat ze erg spijt heeft over hoe het gelopen is en beloofd erover na te denken..
Ik heb aar precies 2 x gsmséd voor haar vakantie....Verdomd moeilijk kan ik je vertellen..
Ruimte geven is belangrijk weet ik ondertussen nu wel.....

Ik heb dus 2 maanden geleden besloten ervoor te gaan.....te laat?

Wat denken jullie? En zal het nog goedkomen? ( we blijven sowieso vrienden)