Ik kan er niks aan doen ik moet gewoon typen en alles van me af schrijven
Zaterdag 13-11-2010 Vera is nu 4 dagen weg en het gemis wordt erger .
boodschappen zonder haar haarlak mee te nemen wakker worden en alleen ontbijten , ik wordt kwaad en verdrietig om stomme dingen . Een kind dat oversteekt om z`n bal te pakken en ik schel vanachter het stuur helemaal verrot maar eenmaal thuis barst ik in huilen uit . intensief in huis bezig geweest om maar bezig te blijven alles gestofzuigt gedweilt en gestoft en even met mijn ouders weggeweest om mijn gedachten af te nemen van mijn problemen . Overal gelukkige mensen , verliuefde koppeltjes die elkaar innig zoenen en handen vasthouden op straat .... wat mis ik dat nu . Wat is er toch allemaal gebeurt om zo net voor de feestdagen alleen te moeten komen zitten ? Het is nog niet uit ik leef en ben gezond maar toch voelt het alsof mijn wereld in is gestort alsof mij de grond onder de voeten vandaan is gehaald en er zonder pardon 5 pijlen mijn hart hebben doorboort . ik bazel denk na kijk tv maar er komt niets meer binnen ik vergeet ieder woord wat aan tafel bij de wereld draait door wordt gezegd . Ik zoek op sites vergeefs naar afleiding maar alles herinnert aan Vera . Moet ik af blijven wachten tot zij er weer klaar voor is om verder te gaan of dat ze inderdaad niet verder wil . Vraag ik me af , wil mijn hart dit nog wel is het vertrouwen niet dusdanig gekrenkt om het wel weer te proberen ?

wat voelen jullie allemaal ? De meeste hebben hier hun verhaal getypt pas nadat ze zijn gedumpt (sorry om het zo hard weg te zetten) sommige hebben het zelf gedaan maar weinige zie ik hier hun verhaal doen die dat voelen wat ik voel . Nog steeds een relatie en toch met een gebroken hart op de bank zitten . bijna 28 jaar oud en wat heb ik bereikt ..... een leven vol teleurstelling . Alle ideeèn die we hadden het huwelijk dat over minder dan 9 maanden gepland stond en onze kinderwens , alles is in 1 klap weg ! Eigenlijk zou ik gewoon moeten zeggen krijg de ....... ik zoek een meisje die me respecteert desnoods met een kindje want ik wil zo graag vader zijn hoe stom het ook klinkt . ik zou er zoveel voor over hebben om gewoon een huisje , boompje beestje leven te hebben .
als ik zo iemand zou kennen was vera verleden tijd , ik kan dit gezeur overal krijgen dat hoef ik niet van een vrouw te pikken . Maar aan de andere kant , mijn liefde zit zo diep en mijn verdriet is zo groot dat ik niet mijn hart aan een ander kan geven . Het zou niet eerlijk zijn tegenover diegene en niet tegenover mezelf . Ik ben geen vreemdganger hoewel het de keuze voor vera makkelijker zou maken . nu is het nog steeds ik weet het niet of ik heb tijd nodig maar hoe lang moet ik wachten ?????

desondanks alle shit ben ik blij dat ik mensen heb waar ik op kan terug vallen en ik ken jullie niet maar ook jullie horen daarbij . dus als jullie in de buurt van dordrecht wonen en je wilt een kop koffie (met liefde gezet ) laat het dan weten ! want we moeten het met elkaar doen Samen er boven op komen !