Zit weer in de wachtstand. Herkenbaar voor de meesten hier... Om het kwartier check ik wanneer M voor het laatst online is geweest en lees ik zijn laatste berichten. Of om mezelf ervan te overtuigen dat hij echt klaar is met ons of om te lezen dat hij toch twijfelt.

Het is verbazingwekkend wat je allemaal kunt lezen in simpele apps. Ik moet mezelf blijven vertellen dat het over is. Een andere kant is dat ik ook wel rust ervaar. Geen spanningen meer, geen moeilijke agenda's afstemmen, niet meer wachten omdat stomme sport weer uitliep, niet meer hoeven luisteren naar klachten over werk, over collega's, me niet meer hoeven ergeren aan huishoudelijke onhandigheid en oneindig gebrek aan organisatietalent.

Vandaag weer lekker gesport, gezonde salade gemaakt, geen wijn en geen sigaretten.

Als ldvd in fasen gaat, weet iemand dan in welke fase ik zit? Zie het zelf niet zo helder. Is het normaal dat ik nu aan alle vervelende dingen denk?

Volgens mij is dit een vrij onsamenhangend verhaal. Denk dat ik me ook onsamenhangend voel...