ik moest vandaag contact opnemen met haar over een beker van ellentje die ze nog had, en toen ik belde waren er terug woorden en smeet ze neer. En toen ik vanavond die beker ging halen bij haar kwam ze buiten als een furie, gooide die beker naar mijn wagen en ging terug naar binnen...
en tot mijn verbazing moest ik hartelijk lachen met die vertoning
plots begreep ik dat ze besefte dat ze mij niet meer kon manipuleren en dus geen spelletjes meer kan spelen met mij, en dat dit haar woedend maakt...
en haar zo zien deed mij écht deugd, raar hé?