Hallo allemaal,

Ik lees al heel lang mee op deze site en ik wil graag mijn wijze les meedelen aan jullie allemaal.
Mijn ex had het vorige jaar uitgemaakt in Januari. Vanaf Jan tot heden, probeerde ik zo mijn best te doen voor hem
hooptte ik op een verzoening.
Hij gaf me telkens hoop en trektte zich dan weer terug en ik ga zoals altijd zijn gedrag analyseren en dacht toen
van laat ik het rustig aan aanpakken , hij heeft waarschijnlijk bindingsangst etc etc.
Ondertussen heb ik uit liefde voor hem, mijn grenzen verlegt alleen maar om zijn liefde terug te winnen.

Vandaag precies is het twee weken geleden dat ik besloten heb om geen contact meer met hem te zoeken maar
ohwww wat is dat toch moeilijk zeg.
Ik blijf maar kijken naar mijn mobiel of hij wel wat heeft gestuurd en heb zo de neiging om wat te sturen, maar ik mag het niet doen van mijzelf.
Ik moet mijzelf sterk houden want de afgelopen jaar, ben ik degene geweest die als een hondje achter hem aan heeft gezeten en dat vertik ik nu.....
Maar wel heeeeeel moeilijk maar het moet mij lukken.

Beste mensen, ik ben nieuw hier maar ik lees al heel lang mee.
Ik wil even doorgeven dat mijn Nederlands niet helemaal goed is maar ik ga toch proberen om mijn
verhaal te doen, mischien dat het oplucht.

Vorige jaar leerde ik een man kennen, die mijn hart veroverde. Eindelijk had ik hem gevonden.
Iemand die ik echt leuk vond en die precies wist hoe hij mijn hart moest veroveren met zijn charmes.
Ik deed het heel rustig aan omdat ik al vaker de ervaring heb gehad, dat mannen af kunnen haken
naarmate het te snel gaat in hun beleving.