Tja, en daar zit ik dan weer even, even gaan mijn gedachten niet anders dan over jou. Na anderhalf jaar nog steeds geen dag uit mijn hoofd. Vertel me waarom?

Wat is dit eigenlijk een goede site. Een jaar lang gedacht dat niemand mij begreep. Wilde me vriendinnen ook niet steeds lastig vallen met ; ik mis hem zo, ik hou van hem, dit hoorde ik over hem..enz enz.
Ik gunde mezelf geen verwerking want waarom zou ik hierover klagen aangezien er zoveel ergere dingen gebeurden. Ik duwde het weg, liet het niet op de vrije loop.
Nu ik zoiets zie en jullie verhalen lees besef ik dat ik god zij dank niet de enige ben die treurt om de liefde. Wat een verademing. en wat jammer dat ik dit niet eerder wist!

Tis 8 uur.

Niet dat dat zo bijzonder is. Ben net 6 uurtjes wakker. Slapen gaat moeilijk. Ook niet zo gek als je bijna volkomen je ritme hebt omgedraaid.