Mijn god, wat een ellendige nacht heb ik beleefd; gedroomd over zaken waar ik liever niet over droom, gepiekerd over dingen die ik zo graag van mij af wil schudden. Het afwachten op zekerheid, duidelijkheid killt me... wachten op dat telefoontje.. terwijl zij het waarschijnlijk anders beleeft dan ik. Het lijkt steeds meer een meer een eenrichtingsverkeer te worden, de enige manier waarmee ik mijzelf daarin kan redden is dan maar voor eigenbehoud te kiezen en haar zo te bellen en zeggen dat het zo niet meer kan, dat het beter is als we afstand nemen omdat ik er met mijn gevoel meer - te veel - in zit.

Als je al die verhalen leest van een ieder die hier post zou je bijna gaan denken dat alle gevoelens en het ldvd waarover je leest eigenlijk een beetje behoren tot de gewoonste zaken van de wereld. Natuurlijk is dat niet zo; maar die herkenning die ik beleef in de verhalen van anderen. Aan de ene kant fijn, aan de andere kant ook.. verbazingwekkend? Pff.. nooit gedacht dat pre-liefde zoveel nare gevoelens op zou kunnen leveren. En bij sommige verhalen denk ik zelfs 'nou, waar maak ik mij eigenlijk druk over?' .. maar goed, da's natuurlijk onzin.

Men, ik word echt gek van mijzelf. Ik snap het gewoon niet..

Na mijn eerste post op dit Forum wat dagen geleden heb ik best veel fijne adviezen en gedachtes van anderen ontvangen. Ookal heb ik de laatste weken, maanden met veel mensen gepraat.. het is toch lastig om nu net die mensen te vinden die snappen hoe jij je voelt.. je kent ze wel; die goedbedoelde adviezen over relaties en ldvd van mensen die zelf uiteraard goed in hun vel cq relatie zitten en eigenlijk moeilijk kunnen snappen hoe jij je voelt... maar goed, lief zijn ze wel. Anyway; ik ben blij dat ik per ongeluk op deze site.. forum terecht ben gekomen. Ik lees ook veel verhalen van anderen en het is 'fijn' om te lezen over situatues waarmee je je kunt indentificeren.. wetende dat je idd niet alleen bent...