Na 3 maanden is het verdriet nog niet over.
Is het aan het slijten? Ik heb het gevoel van niet.
Zijn de tranen minder aan het worden? Ja dat wel, maar volgens mij heb ik er niet veel meer over.
Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen over mijn wangen.

Ik heb het nog zo moeilijk met de breuk. Ik kan me er nog niet over zetten. Ik neem mijn leven wel terug op, ik ga weg met vriendinnen, doe dingen voor mezelf, maar het rotgevoel blijft.
Ik heb een reis voor mezelf geboekt maar blijf denken dat ik eigenlijk met hem zou moeten gaan.

Wat moet ik doen? Praten of zwijgen?

Ik weet het niet.
Hij is weg, ik voel het aan als definitief nu hij met dat ander meisje is...

En het was beter, ik voelde me wat rustiger, want de hoop was ineens weg.
Maar het blijft zo verdomd moeilijk. Een relatie van 8 jaar en na 2 maanden al iemand anders?

Zo lang ik er niet over praat gaat het redelijk. Ik moet bijna niet huilen dan, voel me rustiger.
Maar als iemand er iets van vraagt stort ik in... Mijn hemel wat doet mijn hart pijn als iemand er iets over vraagt. Ik voel dan opnieuw alle pijn van in het begin.

Ik ga proberen een lang verhaal kort te maken.

Ikzelf (begin 20) en mijn 'ex' zijn 8 weken geleden na een relatie van 8 jaar uit elkaar gegaan. Het is te zeggen, hij heeft de relatie stopgezet, vanwege mijn kant totaal niet zien aankomen. We hadden het fijn samen, voelde zo'n diepe liefde voor hem, hij was mijn alles, mijn maatje, mijn partner, ...

Het gevoel voor mij was minder, dat was de reden, hij begon het saaier te vinden. Hij wilde er niet voor vechten, daar vindt hij ons te jong voor. Ik was akkoord met het feit dat de sleur er wat in kwam, maar daar valt aan te werken.