En zo zit ik op een site met allemaal mensen met hetzelfde gevoel...... Maar waarom lijkt mijn verhaal zo anders te zijn?

Ik ben deze zomer de liefde van mijn leven tegengekomen. Heerlijk hadden (ja hadden....slik) we het. Samen skaten in het vondelpark, hij achter de piano, ik zingend ernaast, picknicken in het bos en noem maar op. Ik heb echt een mega tijd gehad. Totdat hij vertelde verschrikkelijk verliefd te zijn maar geen beeld had van samen oud worden.....hoe was dat nou mogelijk.
Ik koos ervoor lekker door te gaan, we hadden het toch zo leuk? En ja, het bleef leuk. Maar in mijn hart knaagde het gevoel dat het niet goed zat. Ik heb met hem gepraat, gejankt, getwijfeld en steeds maar weer opnieuw.