Hallo mensen,

dit is mijn allerlaatste blog hier. Wie mijn vorige blog heeft gelezen weet dat ik er alles aan wilde doen om mn ex terug te krijgen...zonder stalkerig gedrag enzo, maar door haar zo veel mogelijk met rust te laten en haar te laten zien dat ik echt van haar houd.

Wat is dit nou...? denken jullie misschien...is TJA één van de weinigen hier die zn ex terug krijgt en gelukkig wordt?
Nou...nee.

Maar weer een blog van mij...vorige week heb ik een blog geschreven waarin ik zei dat ik het aan het loslaten was, dat ik me goed voelde en dat het allemaal goed gaat komen. Maar verschrikkelijk onverwachts ging het eigenlijk vanaf dat moment weer bergafwaarts met me. Het opnieuw, ook al was het maar een beetje, contact hebben met mijn ex deed me geen goed. De dagen er na was ik chagrijnig en kon er niet echt uitkomen, maar ik wilde door dus ik hield mijn mond en ging door. Ik praatte er ook niet meer over met mijn moeder, wat ik veel gedaan heb de laatste tijd.

Hallo iedereen, om maar gelijk te zeggen hoe het nu met mij gaat: goed!

Ik moet alles wat er de laatste tijd gebeurd is nog wel een plekje geven, maar ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik voor zo'n 95% er door heen ben. Het afgelopen weekend flink gefeest en ik heb er ook echt weer lol in. Hoe ik denk over mij ex en mijn relatie met haar?

Ik heb besloten om haar niet te smsen, of ik dat later nog wel ga doen of helemaal niet meer, weet ik op dit moment niet. Maar ik weet gewoon dat het geen zin heeft om vast te blijven houden, ze wil gewoon niet meer, ook al klinkt dat nog steeds ongeloofwaardig als ik dat tegen mezelf zeg. Ik moet de feiten onder ogen zien en proberen haar los te laten, ook al wil ik dat eigenlijk niet. Ik heb mijn emoties op dit moment erg goed onder controle en laat nu mijn hoofd spreken in plaats van mijn hart.

Hallo lezers, ik heb advies nodig...de laatste dagen ging het weer niet goed met me, met gisteren als dieptepunt (weer huilen, was er weer helemaal kapot van). Vandaag voel ik me wel weer wat beter, maar een steeds sterker wordende gedachte dringt zich op in mn hoofd: ik wil haar echt terug.

Het is nu 2 maand uit en ik heb haar sinds de theatervoorstelling (zie mijn vorige blogs voor het hele verhaal) niet meer gesproken. Op geen enkele manier contact, niet kijken op haar Hyves om 'iets' van haar leven op te pikken ofzo.
Want, ik wil afstand nemen, ik wil erover heen komen en dat kan niet als ik constant op haar Hyves kijk wat ze doet of als ik contact met haar blijf houden. Het liefste kom ik haar nooit meer tegen, maar dat gaat niet als je beide in hetzelfde dorp woont. En aan de andere kant wil ik haar juist wél heel graag tegenkomen.

Mijn tweede blog dan maar...ik ben de laatste dagen, nu het echt tot me door begint te dringen dat het over is, door een diep dal gegaan. Verschillende keren verschrikkelijk moeten huilen en gisteren was ik enorm chagrijnig.