Gisteren was het mijn verjaardag, de eerste sinds lang zonder partner. Reeds weken op voorhand was ik bang voor die dag. Hoe ging ik dat overleven! Hoe ga ik die dag doorkomen!

Bij het ontwaken voelde ik onmiddellijk de druk, de angst. Dit word een kl?¢‚Ǩ¬¶ dag. En ja hoor, zoals voorspeld. Van de ene dip in de andere belanden, hoe hard ik ook mijn best deed om niet aan de verjaardagen van de voorbije jaren te denken. Wat was het toen toch fijn en gezellig.

Als een geschenk uit de hemel werd ik in de late namiddag opgebeld door twee vriendinnen. Of ze mij eens mochten opzoeken, natuurlijk mag dat! Op één minuut tijd sloeg mijn negatieve gevoel om in euforie. Overladen met cadeaus, lekkere wijn en gezellig kletsen kon mijn dag niet meer stuk. Althans dat dacht ik toch.

Deze grote dip was te verwachten maar heb geweldige moeite om er mee om te gaan. Ik heb mijn ex gezien op de hondenschool. Het is niet te vermijden, zij geeft er les en ik heb honden. Wil mijn hobby niet opgeven omdat zij daar ook met regelmaat aanwezig is of kan zijn.

Het doet pijn in mijn hart om haar daar te zien met haar nieuwe liefde. Durf haar niet aan te kijken. Weet ook niet goed hoe ik mij moet gedragen. Na een half jaar doet het nog zeer! Toen ik even naar het wc moest en mijn hond bij iemand anders achter lied zag zij haar kans om tijdens mijn afwezigheid mijn hond te knuffelen. Bij mijn terug komst heb ik gezegd dat ik dat liever niet heb.

Hoe weet eens mens of hij/zij het hele verwerkingsproces heeft afgewerkt. Is het iets wat je vanbinnen moet voelen. Het is nu zes maanden geleden dat ze mij in de steek liet. Heb er echt van af gezien en veronderstel voor mijzelf dat de wonde genezen is maar er zitten nog een paar korstjes op denk ik.

Alles gaat goed, probeer mijn leven op de rails te zetten en dat lukt aardig. Alleen op de dode momenten zoals nu (zondag voormiddag en soms tijdens de avond) is het moeilijk. Soms droom ik nog van haar en daar word ik boos om. Hoe ver ben ik nu?

Ik heb ondertussen eerder toevallig terug contact met een jeugdvriendin. We kunnen samen goed praten ook over gevoelige onderwerpen. Regelmatig komt ze op visite, drinken een glaasje wijn en doen een filmpje. We vinden elkaar best aardig! Ben in een ver verleden hopeloos verliefd geweest op S en het komt nu langzaam maar zeker terug. Voel het in mijn buik.

Verdorie, verdorie, ik zit in een dip en geen kleintje. Ik stel mij de vraag ?¢‚ǨÀúwaarom'! Ik weet er geen antwoord op. Denk te veel terug aan ex. Hoe het samen was en nog kon worden.

Maar als ik eerlijk ben met mijzelf weet ik dat het op lange termijn niets zou worden. Heb met haar heel mooie momenten gekend maar ook veel minder goede momenten.

Maar waarom denk ik nu steeds aan haar! Misschien omdat ik nu te veel tijd voor heb of omdat ik een partner mis. Mis ik expliciet haar of mis ik iets. Mis ik het gezelschap van haar of het gezelschap van iemand.

Ik loop al een paar dagen met het idee om haar een mail te zenden met een boel open vragen die ik nog steeds heb. Het zal mijn hart tijdelijk luchten maar ben bang van de antwoorden die er aan vast hangen. Wil ik dat wel weten. Het kost mij veel moeite om het definitief los te laten hoewel ik weet dat het ?¢‚ǨÀúmoet'!

Verdorie, verdorie, ik zit in een dip en geen kleintje. Ik stel mij de vraag ?¢‚ǨÀúwaarom'! Ik weet er geen antwoord op. Denk te veel terug aan ex. Hoe het samen was en nog kon worden.

Maar als ik eerlijk ben met mijzelf weet ik dat het op lange termijn niets zou worden. Heb met haar heel mooie momenten gekend maar ook veel minder goede momenten.

Maar waarom denk ik nu steeds aan haar! Misschien omdat ik nu te veel tijd voor heb of omdat ik een partner mis. Mis ik expliciet haar of mis ik iets. Mis ik het gezelschap van haar of het gezelschap van iemand.

Ik loop al een paar dagen met het idee om haar een mail te zenden met een boel open vragen die ik nog steeds heb. Het zal mijn hart tijdelijk luchten maar ben bang van de antwoorden die er aan vast hangen. Wil ik dat wel weten. Het kost mij veel moeite om het definitief los te laten hoewel ik weet dat het ?¢‚ǨÀúmoet'!

Blijkbaar is er ergens diep in mij iets gebroken, een veertje of zo. Het veertje wat je het gevoel moet geven van een ader te kunnen houden dan je ex. Voor een ander een aanvulling zijn.

Ben bang geworden van ?¢‚ǨÀúde vrouw'! Het is precies of ik alle date's en contacten met het andere geslacht afhandel met de handrem op. Dat gevoel van uit je buik naar een ander toe is er niet meer. Natuurlijk mag ik ze niet allemaal over de zelfde kam scheren, laten ze je niet allemaal na drie jaar stikken.

De wonde die mijn ex heeft nagelaten in mijn hart is dieper dan ik dacht. Misschien te diep om ooit nog volledig te helen. Ben momenteel het vertrouwen kwijt in ?¢‚ǨÀúde vrouw'.

Het is bijna een half jaar geleden dat mijn ex mij verliet. Ondanks ik reeds een lange weg heb afgelegd op het verwerkingspad blijven er nog gevoelens hangen bij mij die ik geen plaats kan geven en waar ik blijkbaar niet van af geraak.

We zien elkaar nog maar zelen, en dat is goed zo. Contact is er niet meer.

Maar soms voel ik mij zo boos ten opzichte van haar. Bijna dagelijks stel ik mij nog de vraag
?¢‚ǨÀúwat heb ik haar misdaan'! Diep vanbinnen weet ik maar al te goed dat ik niets misdaan heb, dat het vooral aan haar lag en zij niet meer verder wilde in onze relatie.

Het is zeer moeilijk om te begrijpen! Langs de ene kant weet ik van mijzelf dat ik drie jaar mijn uiterste best heb gedaan om van onze relatie iets mooi te maken. Ik kan mijzelf weinig verwijten, maar toch ben ik een beetje boos en misschien ontgoocheld in het niet lukken van die relatie. Misschien is het de vraag ?¢‚ǨÀúwaarom is ze vertrokken' die nog steeds met regelmaat door mijn hoofd spookt en waarop ik geen antwoord vind of krijg.