Ik zag gisteren mijn ex; ons wekelijkse afspraakjes gaan nog altijd door net zo leuk als anders. Als beste vrienden hoe we elkaar aanvoelen, hoe we ons vermaken en de tijd gaat geweldig snel.
Het is iets apart ....

Maar goed dit is niet alles. Ik merkte al dat ons relatie net zo is als ons vriendschap. Alleen zonder enige ruzie maar vooral veel plezier en nog meer lachen.

Nu is het zo dat hij weinig verstand heeft van de gehele administratie en zjin financien. Beetje dom voor iemand van 30 jaar maar goed.
Ik heb dus zijn gehele administratie gedaan en alles in orde gemaakt.

Na alle berichten die ook negatief zijn, zat ik te denken waarom me ex zo vroeg op zijn vrije dag wilde afspreken met mij. Maar goed, ik dacht denk nou niet zo gek.
Ik was bang dat hij me ging vertellen dat dit alles voor hem onhaalbaar was. Maar goed; dat snap ik ook wel kijkend naar alles wat hij doet en moet doen.

Echter dit was niet zo... hij was vrij en wilde daarom met mij vroeger afspreken om wat gezelligs te gaan doen. En dat hebben we zeker gedaan.
Samen eerst wat gaan eten, toen de stad in geweest, daarna weer wat gegeten en naar de bioscoop gegaan.

Het was afgelopen donderdag fantastisch samen.
had hem die zondag ervoor ook al gezien.
Gemiddeld spreken we een keer per week af.

De afspraken voelen gewoon fijn. Er lijkt een last van mij af.
Een gevoel van; ik moet mezelf maar sociaal wenselijk gedragen andes wil hij me misscihen niet meer.

Dit omdat ik een stemmingsstoornis had. Hij me totaal niet begreep waar al die wisselingen vandaan kwamen. ook niet waarom ik niemand uit me familie wilde laten leren kennen omdat hij niet wist wat ik er meemaakte.

Het is over, het doet pijn. Als ik hem zie is het fijner dan voorheen.

Vandaag weer met mijn ex een gezellige avond gehad.
Lekker gegeten en daarna samen naar het vuurwerk gekeken.
Het was fijn samen een avondje uit te zijn.

Ik mis niks extra, het is fijn zoals het is.
Ik ben opener, ik durf mezelf meer te uiten en hij weet nu meer van mij.
Gewoon fijn samen hebben dat is wat ik wil en wat ik voel als we samen zijn.

Het is zo recent, af en toe spookt door me hoofd van; waarom nu al een ander? Alleen als ik kijk naar hoe hij doet met mij heeft hij het oh zo naar ze zin. Dat maakt me blij; ons vriendschap staat tot nu toe.

Mijn ex had grote financiele en administratieve problemen.
ik heb een goede baan en konhem financieel helpen. ook met de rest van zijn problemen.

Financieel regelde ik alles. Omdat ik deed wist ik exact hoeveel geld hij had en wat niet. Ik vond het zielig hij kon niks betalen.
Elke betaling was nog meer schuld. Ik wilde niks van hem.

Ook nu zijn de financien enigszins hopeloos.
Maar goed; hij ken wel een chickie uit Purmerend zien!
En misschien mooi de blits maken met kadootjes en etentjes.

het doet me toch pijn. Ik betaalde alles, kreeg niks en dacht veel aan zijn leed.

Was bang, heel bang dat het toch zo was dat hij afstand ging nemen.
hij zei me: donderdagavond ga ik met je daten. En net kreeg ik te horen of 7 uur oke was.

Wil hem graag zien. Zondag ook gezien en het was als vanouds.
Ik vond hem wat minder slim dan anders (denk realistischere kijk)
En merkte ook dat hij toch echt van zichzelf weinig diepgang heeft.
Dat hij meende vrienden te willen zijn en ook dat dit meisje kon kiezen; of accepteren of anders klaar.

gezellig gesproken ...
knuffeltje hier en daar ....
gelachen .....

Ik voeg mezelf af of jullie het accepteren als jullie geliefden contact heeft met zijn/haar ex.