De laatste dagen had ik wat afleiding, ben een weekend weg geweest met vrienden, had het druk op mijn werk en moest naar een cursus.
Nu, vandaag ben ik vrij en zit weer helemaal in een zware dip, ben weer heel kwaad, want hij laat maar niks van zich horen, op al mijn sms-jes en briefjes om te praten met elkaar, niets, helemaal niets...
Heb nog steeds de sleutel van zijn huis, maar, ook zo dubbel van mij, kan het nog steeds niet aan om een afspraak te maken om die sleutel terug te geven, stel het maar uit, met de gedachte dat als er wat tijd overheen gaat, hij misschien wel bijdraaid.

Wou alleen even zeggen dat ik na bijna 3 weken wanhoop vandaag voor het eerst (heel eventjes maar) er niet aan dacht, had een tijdschrift gekocht en zat dat te lezen met koffie erbij en vanmiddag komt mijn vriendin, het zijn hele kleine dingetjes, maar toch..
Misschien kennen jullie dat ook.
Maar ik ben niet naief hoor, want ik weet dat ik nog een lange weg moet met heel veel dips.
Lieve groetjes xx

vannacht weer wakker gelegen en liggen malen, wat mis ik hem...
Ik heb hem een heel zakelijk briefje gestuurd waarin ik schreef dat het stijlloos is om iemand na 5 jaar zo af te serveren en dat niet ik, maar hij fout was.
Ik denk dat het beter zou zijn als ik hem nooit meer zou zien, maar dan moet ik naar een andere plaats verhuizen.

dat doffe kl*te gevoel blijft de hele dag aanwezig, aan 1 kant zou ik hem willen smeken "kom terug, we waren toch een goed team"en aan de de andere kant die woede "rotzak, egoist die je bent om mij zomaar aan de kant te zetten en géén kans te geven om te reageren, laffe klootzak, waar zit je gevoel"

Als je ldvd hebt zijn de ochtenden het ergst, gelijk als je wakker wordt begint het als, je denkt, nee, dit is niet echt gebeurt, je denkt aan de mooie momenten, je denkt "waarom heft hij me dit äangedaan". Dan ga je naar je werk, je hebt wel wat afleiding, maar kan er niet over praten, dus je vrolijke gezicht opzetten naar je collegaatjes, terwijl je vanbinnen zó kapot bent...
In de loop vd dag gaat het dan vaak wat beter en je wilt maar vrienden om je heen, ook wil ik elke dag even troost zoeken op deze site, je merkt dan dat je niet de enigste bent.

vanmorgen vroeg stond er een heel kil voice-mailtje ontvangen "bel me voor afspraak over de sleutels".
Heb teruggebelt en gezegd dat ik het even druk had met mijn werk maar misschien vrijdag of ergens volgende week, als ik verstandig ben moet ik het gewoon opsturen, klaar.

vandaag mijn vrije dag (de dag dat ik altijd naar hem toeging)
ik ga niet naar de sportschool, kan het niet, weet met mijn dag geen raad en ondertussen moeten ook alle gewone dagelijkse dingen gedaan worden, zelfs even douchen is me bijna teveel, wanneer zal er een eerste lichtpuntje zijn?