Hallo allemaal,
Zit nu achter mijn pc, glaasje wijn erbij, tja, maak het toch voor mezelf maar even gezellig. Mijn (volwassen) zoons belde nog of ze dit weekend langs konden komen, nee dus, ik heb er gewoon de energie niet voor.
En dat maakt ons verdriet ook zo moeilijk, als je niet oppast ga je je familie en vrienden ook nog verwaarlozen, je wilt ook niet de hele tijd over je verdriet praten, zeker niet met naaste familie, dan maken zij zich ook weer zorgen.
Daarom is deze site ook zo geweldig, hier kan je praten en wordt je begrepen.

Hallo allemaal,
Dacht dat het allemaal wel weer wat ging 3 weken geleden, maar heb deze week zo'n mega rotweek achter de rug; elke nacht wakker worden en dan van woede, maar ook gemis niet meer kunnen slapen en weer die vraag; waarom, waarom?
Dan die gedachten; verleden jaar deden we dit of dat en hadden het leuk en nu is het voorbij, elke ochtend kijk ik op mijn mobiel; zou hij een sms-je hebben gestuurd? zoiets van "ik wil met je praten, het spijt me".

Hallo allemaal,
Soms gaat het even goed en er zijn van die dagen, zoals nu, dan voel ik weer zoveel woede, haat, gemis, verdriet en liefde voor mijn ex. en dat al dagenlang.
Als ik alles in mijn gedachten naloop, weet ik wel waarom ik me nu weer zo voel.
Kan het zijn dat het alles met verwachtingen te maken heeft? En dat je zelf ook dingen doet die je beter niet kunt doen?

Hoi, ik las net je blog en was erg onder de indruk van je woorden en het is inderdaad zo treffend allemaal, dat ene zinnetje ook dat je schreef van, laat de haat om het verdriet wat je is aangedaan niet je leven gaan overheersen, dat is nl. precies de fase waar ik nu inzit.

Hoi J.
Vannacht heb ik weer wakker gelegen, van woede, frustratie en onmacht.
Het is nu bijna 4 maanden geleden, dat jij je er heel laf en zwak van af maakte met 1 telefoontje en dat na 6 jaar.
6 jaar... waarin je zonder ooit veel voor mij terug te doen alles aanpakte, leuke spullen en al mijn onbetaalde werk in jou huis.
Ik heb het gedaan uit liefde voor jou en (zie dat nu zelf) in de hoop dat jij net zoveel van mij zou gaan houden als ik van jou.
Ik leefde voor jou en je kinderen.
Maar jij had er "geen trek meer in" zoals rotzakken zoals jij zich van een vrouw ontdoen.

Soms weet ik niet wat ik voel, zoals vandaag.
Het ging de laatste week eigenlijk wel goed, afleiding, druk op mijn werk enz.
Maar vandaag liep ik ineens weer helemaal te malen, door een foto in een blad, van een man die een beetje op mijn ex. leek.
En gelijk weer al die vragen, waar ik nooit een antwoord op krijg.
Ik ben aan de kant gezet en weet niet eens waarom en dat na 6 jaar, zomaar van de ene op de andere dag. Nooit een reactie op mijn briefjes, sms-jes enz.

Het wordt weer avond en de avonden zijn het moeilijkst, ook de nachten en 's ochtends als je wakker wordt.
Dan zie ik hem voor me en denk aan de goeie dingen die er ook waren en dan maalt het weer door mijn hoofd, waarom heeft hij de relatie zo ineens stopgezet, na 1 meningsverschil? En dan nog per telefoon. Waarom wilde hij er daarna niet meer over praten? Waarom liet hij mij sms-jes e 4 brieven sturen zonder te reageren? Waarom heeft hij niet het fatsoen om het behoorlijk af te ronden?