Het is alweer een tijd geleden dat ik op deze site ben geweest, want het ging redelijk goed( wat je redelijk goed kunt noemen)

Maargoed, zal maar beginnen bij het begin, tis nu al 8 maanden uit en na 8 maanden verder te zijn is het gevoel voor haar er nog steeds, alsof het maar niet weg wilt gaan. Heb al 3 keer ruzie met der gemaakt in de hoop dat ik me beter zou gaan voelen, maar ik voelde me er alleen maar kloter door en elke keer ben ik weer de gene die het goed maakt. En elke keer geeft ze me er weer de kans voor. En dat begrijp ik niet waarom geef ze me elke keer weer de kans om het goed te maken? bijv. 2 maanden terug heb ik der een brief geschreven hoe ik over haar dacht heb er alles in gezet wat er maar in me op kwam, maar ben wel netjes gebleven, heb der niet voor dingen uitgemaakt. En nu 2 maanden verder was ik weer (ja ik weer) de gene die der smste of ze op een volwassen manier een gesprek met me wou voeren. En dat wou ze, tot mij verbazing!!! We hebben een uur lang met elkaar gesproken, en heb me excuses aan geboden waarom ik weer zo deed, heb het me ex zo verteld, die brief die ik je schreef was niet uit haat ofzo maar ik voelde me gewoon klote vandaar die brief en om mezelf weer te vinden om tot rust te komen en tot mij verbazing begreep ze dat ook !!! wat moet ik hier toch mee??? Wilt ze echt gewoon vrienden met me blijven of is er meer ??? afgelopen zaterdag ook, ik wist dat me ex bij der pa was, en ik smste haar of ze het goed vondt dat ik ff films kwam halen en toe reageerde ze: ja ben bij me pa vindt het niet erg als je langs kom !!! nou toen daar aan gekomen natuurlijk films gepakt maar ook weer aan de praat geraakt, en op een geven moment zegt ze ruik me nieuwe luchtje eens, ze stak der hand uit en ja automatisch pakte ik haar hand beet om te ruiken, en nu denk ik zo van je had toch ook het flesje kunnen geven wat naast je staat. want eerlijk gezegd begon er gelijk allemaal alarm bellen af te gaan bij me.

Bijna 6 weken heb ik haar niet meer gezien of gesproken en in die 6 weken ben ik me alleen maar beter gaan voelen. Totdat afgelopen dinsdag toen begon het, kwam een goeie vriend van me tegen die zei wat hoor ik nou, ik dacht bij mezelf wat nou weer, hij zei is het uit met je meissie ik zei ja. En toen vertelde hij dat hij me ex in de winkel tegen kwam en tegen me ex zei van en hoe is het met NTM? me ex werdt toen boos op die goeie vriend van me ze gign helemaal door het lint tegen hem. En ja wat moet ik er dan van denken? doet het haar dan nog iets als ze zo reageerd? voor mij gevoel wel maar is het ook echt zo?

Vasthouden is altijd makkelijker dan loslaten. Waarom zouden we oude gedachtepatronen loslaten, als op een andere manier denken eigenlijk moeilijker is. Terugvallen in je oude veilige wereld is altijd prettiger dan werkelijk toe te geven aan de wens om te veranderen. Loslaten betekent iets kunnen afsluiten en achterom kunnen kijken zonder wrok of rancune. Loslaten doe je in allerlei vormen van relaties (ouder - kind, geliefden, vriendschappen) maar ook met idealen.

Wat maakt het loslaten toch zo moeilijk? Ja, dat is ons ego, dat ons parten speelt. Ons ego is functioneel als het ons leidt naar onze levensdoelen, een gelukkig leven, een leuke baan. Echter, de neurotische kant van ons ego wil vooral aandacht om zijn macht over de ander los te laten. We (ons ego) reageren dan door boos te zijn, rancuneus, altijd te willen winnen, ons gelijk te halen en we zijn nimmer in staat om te vergeven. Ons ego wil zijn zin hebben, is dominant en eist ten alle tijden liefde, respect en loyaliteit. Hij aanvaardt geen gezichtsverlies en weigert zijn excuses aan te bieden en hecht veel waarde aan uiterlijke verschijning. Het grappige is dat we altijd het andere neurotische ego herkennen maar nooit ons eigen.

ja het is weer zover het is vandaag een officiele k*tdag. hoorde dat me ex over paar weken naar denemarken gaat voor der stage en daar komt ook nog eens bij dat ik me auto vandaag totaal los heb gereden omdat ik er met me hoofd er niet bij was. zat te veel te denken, gelukkig heb ik zelf niets ja beetje pijn in me nek. en voelde me de afgelopen dagen sterker worden en beter maar das nu in 1 klap weer weg. pffff moest het ff kwijt

NTM

Vandaag is het 8 weken uit met me ex en kreeg vandaag een brief door me brievenbus van der. wat deed dat pijn zeg om het te lezen Nu weet ik wel waarom ze het precies uitgemaakt heeft. 1 van de rede is dat ze meer vrijheid wou meer uitgaan, we hebben het wel eens over uitgaan gehad, ik gaf dan als antwoord vindt uitgaan niet leuk, maar er zit meer achter heb dit haar nooit kunnen vertellen waarom ik uitgaan echt niet leuk vindt, en wou het der al een paar keer vertellen maar was te bang om het te vertellen, zal maar vertellen wat er toen precies is gebeurt toen tis wel 4 jaar terug maar zit er nog steeds heel erg mee, je kan wel zeggen dat ik gewoon doods bang ben om uit te gaan. ben een keer uitgeweest met vrienden, ik ging daarna eerder naar huis in me uppie, totdat onder weg 2 gasten me achter na liepen en me bij me arm pakte en een pistool tegen me hoofd gehouden hebben moest alles af geven wat ik had en kreeg nog diverse trappen na, en ik heb toen helemaal geen angifte gedaan bij de politie omdat ik gewoon bang was mijn hele wereld storte in en op de dag van vandaag heb ik er spijt van dat ik nooit aangifte heb gedaan. en het er met niemand over heb gehad. en nu ook me relatie heeft gekost. vinden jullie dat ik het als nog tegen me ex-vriendin moet wat de echte rede is waarom ik uitgaan niet leuk vindt ??? en hoe moet ik het dan zeggen/schrijven. als ik het ga zeggen is het in een brief. Heb het me ex diverse keren willen vertellen maar de angst waar tot op de dag van vandaag nog steeds mee leef over heerst. wat moet ik doen?? ik heb nooit tegen haar gelogen behalve over dit omdat ik het niet durfde te vertellen hoe kan ik het dan nu het beste tegen haar zeggen/schrijven helpppppp want ik weet het niet meer

Weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen. Vindt het al heel wat van mezelf dat ik er over begin. Laat ik dan maar bij het begin beginnen. Het is nu al 7 weken uit met me ex zomaar in eens maakte ze het uit heel onverwachts. We kenden elkaar al 8 jaar waarvan we 2 jaar een relatie van hebben gehad. Het begon toen ze 12 jaar was, we waren toen ookal hele goeie vrienden, ik was op dat moment 16, en toen op dat moment hoorde ik dat ze me leuk vond en verliefd op me was, heb toen gevraagt of ze iets met me wou, maar toen wou ze nog niet met me, dus toen zei ik maar kom maar terug als je 16 bent dan ben je ouwer en wijzer (zeggen ze altijd maar klopt geen reet van). En het gekke er van is ze kwam ook terug toen ze 16 werdt. We werden weer vrienden want in die tussen tijd dachten we dat we ruzie hadden wat helemaal geen ruzie bleek te zijn. Dus we gingen verder als vrienden, maar ik merkte dat er meer dan vriendschap was en toen kreeg ik van haar vriendin te horen dat ze verliefd op me was. ik wist niet wat ik er mee aan moest. Ik wou eerst weten of het echte liefde was die ze voelde en dat was het ook dus we hebben toen iets met elkaar genomen, maar na 7 maanden is het kapot gegaan, ze ging vreemd. ze stond toen met een andere jongen te zoenen. Dit kwam omdat er een ander meisje me smste van ik vindt je leuk blablabla dus ik heb terug gereageerd van ja jij bent ook wel leuk maar ik heb en vriendin en ik wil haar niet kwijt zo nog paar van die smsjes gestuurd maar dat waren onschuldige smsjes, en me ex-vriendin vond dat ik vreemd ging. Dus haar beste vriendin heeft toen tegen me ex-vriendin gezegt wat jou vriend gaat toch ook vreemd dus waarom zou jij dat niet doen dan? als smsen al vreemd gaan is ? nou dan weet ik het ook niet meer. Maar goed in die tussen tijd dat het uit was gingen we nog wel als vrienden verder, 4 maanden later hadden we weer, dit duurde 1,5 jaar en toen maakte ze het uit. Ik was niet meer wat het was zei ze ik was te lief voor der veelste lief zei ze. ik stond altijd voor der klaar. En weer was er een vriendin in het spel die haar vertelde dat ze het maar moest uitmaken want ze had nog een heel leven voor der, ook toevallig he haar vriendin maakte het 2 dagen voordat me ex het uitmaakt ook uit. En nu zijn die 2 meiden elk weekend aan het uitgaan. En ik voel me elke dag zwaar kut, en het verveelde er van is ze woont tegen over me huis das 7 meter ofzo en dat doet me ook nog eens heel veel pijn. Het liefst zou ik der terug willen maar ze voelt geen liefde meer voor me zegt ze en tis niet me 1ste vriendin maar met haar voelde alles goed. heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van haar. en als jullie je nu afvragen hoe is het nu tussen jullie nou gewoon kut ze zegt wil wel vrienden met je blijven maar meer niet, maar wat heb ik aan vrienden zijn helemaal niets. Terwijl me ex-vriendin gewoon door gaat, kan ik dat niet. Wil der zooooo graag terug dat kan niemand zich voorstellen. Ze zei ook als we uitgingen en er stond een jongen met me ex te praten dan keek ik altijd met een blik van dood dood, maar tis toch logisch ze was wel eens vreemd gegaan met een jongen wie weet zou ze dat weer doen, tis niet dat ik der vertouwde maar toch, het bang zijn van. Heb het er erg moeilijk mee en zeker als je verhalen gaat horen over wat ze doet, ik wil ze niet horen maar toch krijg je zulke dingen altijd te horen en stiekem wil je ze ook horen