afgelopen zaterdag ben ik terug gekomen van een vakantie met mijn ouders, ik helemaal happy dat ik hem savonds weer zou zien. Dat werd hem niet. Ik zat te wachten tot hij thuis kwam en het was gelijk raak. Hij had geem gevoel meer zij die. En ik degene die zo veel vlinders had om weer naar huis te gaan brak in 2en. Geen enkele kus van hallo schat je bent er weer nee gelijk bam...
Hij is toen woedend weggegaan. De volgende dag wou ik een gesprek maar dat verliep niet veel beter. Dat ie meer vriendschap voelt en geen gevoelens meer. Na dat hij me 2weken lang aan het lijntje heeft gehoudn met smsjes. Ik snap niet oe je in 2 weken kan beslissen als iemand weg is dat je niks meer voeld voor diegene na 4,5 jaar. Maand geleden nog te samenwonen gevraagd pff... zondag avond heb ik hem een brandbrief gestuurd was zo boos en had geen antwoorden gekregen. via een vriend hoorde ik dat hij die zondag overdag nadat hij het net had uitgemaakt met een ander meisje naar die vriend is gegaan. Ik ben zooo woedend. Ik heb hem gesmst dat er maar 1 ding door me hoofd speelt en dat is vreemdgaan, een ande ontmoet hebben of gevoelens daar voor hebben. Ik moet hem maar verttouwe op ze antwoord wat nee was. Dinsdag avond heb ik mijn spulle terug gehad waarvan niet alles van mij was. Met een brief en een gesprek van een kwartier. Van die brief werd ik nog niet wijzer. Alleen dat ie me niet zo had moete behandelen zaterdag en dat ie gewoon geen gevoelens meer heeft. Hij was snele klaar en eging er weer vandoor..., ik kon alleen maar janken. Die avond heb ik het mijn ouders verteld. Ik had tege me zekf gezegt allee vanavond heeft hij nog een kans daarna niet meer. Helaas pakte hij deze niet op. sinds dien gee smscontact meer. Gisteren heb ik na mijn werk ze spu