Vorig weekend startte ik (na jaren van 'geen-Yoga') het weekend spontaan weer eens met een yoga-les. Dat beviel uitermate goed, dus vanochtend weer gegaan.
Ik merk dat het me erg goed heeft gedaan om bepaalde patronen te doorbreken en nieuwe routines in te brengen. Stoppen met roken staat hierbij op nummer 1.
Op 1 Augustus rookte ik mijn laatste sigaret, ik ben inmiddels alweer zo'n week of 6 rookvrij. En dat bevalt erg goed! Ik voel me zoveel beter, zowel mentaal als lichamelijk.
Iemand vroeg mij vorig weekend, waarom heb je de knoop doorgehakt om nu te stoppen?
Ik heb het dit weekend iets anders aangepakt.
Ik had me vorige week ingeschreven op een activiteitenforum in Amsterdam. Iemand post een activiteit en members kunnen aangeven of ze gaan of niet.
Zo heb ik, na jaren bijna, weer een heerlijke Yoga les bijgewoond zaterdag ochtend. En ben ik gisteren naar een Boeddhistische workshop (gegeven door boeddhistische monniken) gegaan met als thema 'Leren loslaten'.
Veel stof tot nadenken meegekregen en een nieuwe meditatietechniek geleerd.
Gisteren liep ik de gehele dag zingend rond. The world was mine!
Ik had besloten om me met de stad Amsterdam te verloven, aangezien we al jaren verliefd zijn en het kennelijk een blijvende liefde is. Daarnaast had ik een weekend mijn huis schoonmaken achter de rug, was volledig losgegaan...zelfs de plafonds stofgezogen, op handen en knieën de keuken met bleek aangepakt, geen hoekje was meer veilig. Het was weer helemaal heerlijk mijn thuis!
Een dik half jaar heb ik doorgemodderd nadat de relatie gestrand was. Ik wilde hem zo graag in mijn leven behouden, wilde de band die er nog was koesteren, wilde volwassen zijn en een vriendschap kunnen behouden, wilde hem niet loslaten, wilde hem terug, wilde tevens verder.
Af en toe was er weer een radiostilte, waarin ik hoopte dat het geen contact ertoe zou leiden dat hij me zou gaan missen en terug zou komen.
En ja, ik riep, hij kwam en verdween daarna weer even zo gemakkelijk.
Zo heb ik een half jaar lang doorgelopen in een cirkeltje. A begon bij hem en Z eindigde bij hem.
Eindelijk, eindelijk, begin ik los te komen van de ex. Halleluja!!!
De laatste ldvd dip een paar weken terug ging heel diep. Ik miste hem opeens weer intens, alsof alle beschermlagen wegvielen en alleen het rauwe gemis en verdriet weer overbleef. Ik twijfelde zelfs weer over wel of niet contact opnemen. Maar het lijkt alsof ik, voor het eerst wezenlijk, sterker uit deze laatste dip ben gekomen.
Nog steeds slaat mijn hart 3 slagen over wanneer ik aan 'zijn kant' van de buurt fiets of rij. Soms is dat haast niet te vermijden.
Heb een fijn weekend gehad waar de ex af en toe doorheen schemerde, maar geen boventoon voerde. Vandaag met een vriendin heerlijk door Amsterdam geslenterd, zonder bestemming of doel, gewoon genieten van het zonnetje en neerstrijken wanneer we daar zin in hadden. Wel wat over de ex gesproken, maar de dag bleef in teken van samen genieten staan.
Heb 't wat moeilijker de laatste tijd; Ik weet inmiddels dat het missen in golven gaat en af en toe is zo'n golf hoge dan je had zien aankomen.
Ik mis hem de laatste dagen ontzettend. Zelfs zo erg dat ik erover twijfel om het 'geen contact' te verbreken en te vragen of hij even met me wil praten. Onder het mom van closure.
Ik ken hem goed genoeg om te weten dat hij daar absoluut voor open zou staan. Hij zit zelf ook zo in elkaar dat hij zelf die closure uiteindelijk ook op die manier zou zoeken wanneer hij in mijn positie zou verkeren.