ik de stoute schoenen aangetrokken en mijn ex gebeld... met het motto. als ik nooit meer iets laat weten gaat ze voorgoed door.

In het begin nam ze op, we vroegen elkaar hoe het ging en waren blij voor elkaar. Ik had gezegt dat ik trots was op dr dat ze haar eerste jaar hbo had gehaald, omdat ze best een lastig jaar had. We moesten nog een beetje grinniken om een klein dingetje. ze vroeg uiteindelijk ook hoe het met mij ging, dat ik wss op mezelf ging wonen etc. ze zei dat ze dat goed voor me vond.

omdat ik haar toch graag duidelijkheid wil geven over de vakantie wil ik dit sturen:

he he! Hoe is het met je een tijdje niet gesproken!
De vakantie is door wat omstandigheden geannuleerd, alles is geregeld.
Misschien nog een ander vraagje. Zou ik dat kastje van je kunnen kopen of heb je die al verkocht?
Ik ga waarschijnlijk op mezelf wonen vandaar!

Groetjes Mark

Is dit duidelijk en zakelijk? Duw ik haar hiermee in een hoekje of push ik haar?
Is dit verstandig om dit te sturen..

Ik ben zo bang dat als ik het verstuur of ze me negeert of een klote antwoord terugkrijg i dont know

de meesten kennen mijn verhaal wel. ik heb al 13 dagen geen contact opgenomen met mijn ex. ik ken haar heel goed, en ze is dan zo eigenwijs en boos om ook maar gewoon door te gaan.

Ik ken haar ook goed genoeg als er een klein openingetje zou zijn zou ik die groter kunnen maken.

Ik moet wat proberen, ik moet het doen! Als ik dit volhoudt zal ze denk ik geen contact opnemen en dan heb ik er niet alles aan gedaan om de liefde van mijn leven weer terug te krijgen.

Als ik maar enigszins contact zou kunnen krijgen zou het me lukken.
Maar ik ben geblokkeerd op whatsapp en facebook.

zoals sommigen weten ben ik werkzaam bij de politie.

Vandaag een melding gehad van een reanimatie.. een jongentje van 6.
Wij waren aanwezig binnen 3 minuten, ik heb gereanimeerd. het kindje kreeg weer hartslag..
Ik was super blij en trots en vergat even alles

totdat ik om 17.00 uur een belletje kreeg dat het kindje alsnog is overleden...
Waarom is er zoveel leed en oneerlijkheid in het leven.

alles kwam weer terug, ik mis mijn ex nu zo intens. ik wil haar vasthouden.
Als ze niet meer boos op me was en zich open zou stellen zou ze me weer in mn armen nemen..

nou wat een schijtweekend was dit zeg.. als jullie mijn vorige blogs hebben gelezen weten jullie waar ik nu onder gebukt ga....

Hoor ik gister dat een oud maatje van me is overleden.. waar ik anderhalf jaar mee in het leger heb gezeten. we waren buddy's we deden alles samen... 33 jaar en een leuke vriendin en een zoonntje:( waarom is het leven zo... waarom doet mijn ex zo hatelijk als het leven maar zo kort kan zijn....

Een vriend van mij had gister mijn ex gesmst: mark heeft een maatje verloren en is helemaal alleen dus als hij smst.. weet je het...

blijkbaar ben ik een leugenaar, een stalker, iemand die liegt en bedriegt. prima mensen de schuld geven en nooit naar henzelf kijken. ik wil door met mijn leven maar kan het niet. ik moet mezelf elke dag opnieuw opvegen. de ene keer gaat het goed dan weer niet. up's and down's. ik wil het wel maar kan het niet. als zo iemand over je denkt, ik geloof er bijna in dat ik echt een leugenaar, een stalker en een bedrieger ben.
ben ik dan echt zo'n duivel? ben ik dan echt zo slecht? ik denk van niet...

heb geen woorden voor hoeveel pijn het doet als een ander zo over je denkt...

Ik zal me even voorstellen ik ben Mark, 21 jaar oud en ben werkzaam bij de overheid.
Ik heb anderhalf jaar lang een relatie gehad met de leukste,mooiste, liefste vrouw op de aarde.