Hoop is terug en da's niet goed.
Heb wel veel verdriet en ben nog niet toegekomen aan het wegleggen van alle spullen van hem, maar zoals ik het nu zie, komen we wel weer bij elkaar. De leuke momenten waren te leuk om zomaar weg te gooien. Hij twijfelt zegt ie en wil mij gedurende die tijd niet aan het lijntje houden. Dat waardeer ik ook, dus doet ie het goed. Maar ergens blijf ik denken dat we op een gegeven moment wel weer samen zullen zijn. Als we dit hebben gehad elkaar ruimte en rust hebben gegeven kan het misschien nog wel werken tussen ons. Wij zijn allebei zo leuk!
Misschien houd i

Enkel langs het pad van de nacht kan men de morgenschemering bereiken.

Kahlil Gibran

Hoe vaak moet ik dit nog meemaken? Man is helemaal hoteldebotel van me. "jij bent de vrouw van mijn dromen, met jou wil ik trouwen en kinderen krijgen, wat ben jij lief en mooi!" Dit duurt dan een paar weken en in die weken word ik overstelpt met smsjes, cadeautjes enz. En dan na een week of 6 wordt het minder, de smsjes , de cadeautjes, de "praatjes". En op dat moment ga ik vechten, meer bellen, hopen dat het weer zo wordt als eerst. me afvragen wat ik verkeerd doe, waarom de liefde zo snel minder wordt.

En dan word ik weer aan de kant gezet. Dit keer met de mededeling dat het wel leuk moet zijn en als het in de eerste maanden al niet de hele tijd leuk is, tja..