Elke dag sta ik op met een prachtige lach!
Iedereen zeg een goede dag en ik lach,
maar diep in mij huil ik dag en nacht,
geen momend gaat er voor bij dat ik niet aan hem denk!

Herrinneringen komen voor bij!
De eerste keer dat ik je zag wat was je tog knap!
De eerste knuffel toen iemand overleed wat voelde dat warm en vertrouwend aan!
De alles eerste kus... die nu aant vervagen is en niets meer achterblijft als een Herrinnering...

het gedichtje dat je vertelden voor het slapen gaan...
denk ik elke nacht aan!

langzaam zie ik iedereen voor bij me geen gaan...
Huilend in bed denk ik steeds aan die mooie tijden.
Overdag lachen en snachts huilen.
1 traan die en spoor in mijn huidbrand...
Sporen die nooit meer kunnen gewist worden.
Sporen die altijd zichtbaar zullen blijven.
Langzaam loopt iedereen me voorbij.
Zonder te weten dat ik gelukkig kan zijn.

Mijn hand uitgestokken naar de hemel.
Ogen sluiten voor de eeuwigheid.
Wachtend tot iemand me komt wakker maken.
De wereld veranderd terwel ik slaap.
Zonder iets van de buitewereld te weten.
Droom na droom ga ik verder.