ik heb een lang verhaal die ik kort ga proberen te maken.
er was een jongen die mij leuk vond, maar ik hem totaal niet, maar we zagen elkaar wel elke dag, we gingen leuke dingen doen enzo, en hij was ook de eerste jongen met wie ik ook echt contact had. want normaal was ik vooral bezig met vriendinen, school enzo.
maar met de dag vroeg hij mij of ik hem al leuk vond, en ik anwoorde elke keer dat ik hem nooit zal leuk vinden dat ik hem gewoon leuk vind als een goeie vriend,
maar uiteindelijk gingen we ook samen zoenen, waardoor ik zat te twijfelen vind ik hem nou leuk of niet, en hij vroeg ook elke dag, dag in dag uit en vind je me al leuk, en ik antwoorde telkens nee, ik vind je egt leuk als een goeie vriend, en dat zoenen kunnen we maar ook beter niet meer doen, hij antwoorde: weet je wat laat maar, ik probeer zoveel moeite te doen, we laten maar beter dan gewoon stoppen en hij liep gewoon onverwachts uit het niets weg, hij liet oppeens helemaal niks meer van zich liet horen 5 dagen lang, en ik kon hem ook niet berijken, en ik zag hem nergens in de wijk te vinden, terwijl hij gewoon 5 min van mij vandaan woont. 3 maanden letterlijk elke dag zagen we elkaar en spraken elkaar er ging geen dag voorbij.en nu oppeens niks, ik wist dat er iets niet klopte. en ik voelde ook dat ik iets miste. tot ik na bijna een week oppeens van z'n vriend hoorde dat hij 24 maanden moest vast zitten..
me wereld stortte in, ik wist niet wat ik hoorde ik kon me tranen niet inhouden, en zei bedankt en liep zo gauw mogelijk weg, En me tranen bleven naar beneden glijden. ik was zo verdrietig, die vriend deed erg kortaf als ik elke keer begon over waar hij vast zit, hij wou me geen enkele informatie geven. En nu zijn we al 9 maanden verder, en ik denk nog verschrikkelijk vaak aan hem, maar dan denk ik waarom? ik vond hem toch niet leuk, hij heeft mij heel vaak gevraagd of ik wat met hem wou beginnen en me antw. was toch nee, maar ik kan die jongen maar niet vergeten,
Maar nu zit ik met de probleem dat elke jongen die ik in deze 9 maanden heb leren kennen doe ik raar, als er dreigt wat te komen tussen ons, probeer ik ruzie te maken, als ik een keer met de persoon afspreek wil ik die persoon gewoon even een week niet zien, en daarna weer 3 dagen achter elkaar wel, en dan weer een hele lange periode niet, soms walg ik zelfs van een persoon en al helemaal als die persoon dan nog is gaat smsen of bellen, dan denk ik asjeblieft ga is even weg van mij. en dan gedraag ik me ook steedts droger tegenover de persoon ik doe minder lief en heel gemeen.

wat heb ik nou, komt dit nou door dat ik die jongen niet kan vergeten of heb ik gewoon echt bindingsangst...?
iemand die me aub kan helpen