Hallo 'mannen', deze vraag aan jullie, omdat ik echt niet altijd snap hoe mannen nou denken.. (en tegelijk denken alle mannen vast ook weer niet gelijk...)
Maar..misschien zijn er ook 'vrouwen' met dezelfde ervaring...?

Heb in mei echt een supervent ontmoet, we zagen elkaar regelmatig, en eigenlijk was het al die tijd ook al 'wat'.
Tot het moment dat er hardop gezegd 'moest' worden wat wij nou samen hadden.., toen bleek hij eigenlijk niet te weten wat hij wilde.
Wat ik denk is dat hij mij wel echt erg leuk vind, dat voel ik, dat zie ik aan hem, maar dat hij erg veel moeite heeft met het maken van keuzes (dat zie ik ook in paar andere dingen bij hem, o.a. werk), volgens mij is hij erg bang om een verkeerde keus te maken, of om anderen te kwetsen. Hij is er eigenlijk erg (té?) serieus in.. durft zijn gevoel niet achterna te gaan denk ik..

Hij heeft gereageerd gister op mijn mail. Morgen hoor ik 'wat' van hem. (tot vanavond is hij niet thuis) Ben nu al haast zenuwachtig. Heb geen idee wat het zal worden. Aan de ene kant voel ik zelf zoveel vertrouwen dat het goed komt (omdat er zoveel zo goed is tussen ons), maar de andere kant is dat ik daarom ook zoveel meer teleurgesteld kan zijn morgen... Misschien weet hij nog steeds niet wat hij wil... of 'durft' hij nog steeds niet..
Als het goed komt ga ik echt een gat in de lucht springen! En als het niet goed komt dan...... weet ik het niet...

Heb m'n 'vriend' net een mail gestuurd. Dat ik echt wil dat hij kiest wat hij wil. Of hij echt met me verder wil of niet. Hij twijfelt. Bindingsangst...? Maar ik trek het niet om af te wachten. En zo zielig wil ik niet meer zijn. Alhoewel alleen zijn, en de hoop kwijt zijn ook niet leuk is... Hoop dat ik sterk genoeg ben om het aan te kunnen.