Ben blij met jullie lieve reacties, ook met die van jouw creatieve, ben voorzichtig hoor, blijf bij mijzelf en geniet van mijn nieuwe status..
Het durven van risico's nemen in je leven , in mijn leven, is op het ogenblik mijn motto en dat doe ik dus, ik zet mijn hart en de zijne op het spel, so be it!
Nogmaals allemaal bedankt en wees vooral lief voor jezelf, kus en knuffel,Kia

Hallo allemaal,
vanmorgen een sms-je van mijn ex gehad of we konden praten, en dat vond ik goed want er waren heel veel dingen die niet besproken waren en dan weet je waar je staat/valt in het leven/relatie.
We hebben eerst om de beurt gezegd wat we niet (meer) wilden en daarna wat we wel wilden in een/onze relatie en tot slot of we dan samen besloten ermee door te gaan. Het was goed om hem weer te zien, iets als thuiskomen..mijn liefde voor hem is nooit gestorven en ik heb altijd gehoopt en stiekum geweten dat het weer goed zou komen.

Ja, ik heb nu al bijna een week niets meer van hem gehoord en heb zelf geen contact gezocht. Wat is het toch moeilijk om niet die telefoon op te pakken en hem gewoon te bellen en te zeggen dat ik van hem hou en dat ik wil dat alles weer bij het oude was..
Het was een goed weekend, tot zondagavond toen zakt ik weer in en miste hem, ons..
Toch ben ik goed bezig vind ik, ik sport, leer, werk, ga de deur uit om mensen te zien, enz., een paar dagen gaat het goed en dan een dag weer heel slecht. Alleen vandaag heb ik zijn sleutel aangetekend verstuurd en dat voelde heel definitief, shit.

Er is een tijd voor gezelschap
en er is een tijd om alleen te zijn.
Als je je alleen maar gelukkig voelt
bij een van deze twee,
dan moet je meer tijd doorbrengen
met de ander.

hallo allemaal,
heb me ingeschreven op een datingsite en heb er nu al spijt van.
Krijg allemaal berichtjes en de enige waar ik een bericht van wil is van hem..
heb het alleen gedaan omdat ik zag dat hij er ook op stond, zielig toch?
waarom kan iemand zo snel, na amper 6 weken al op zoek naar iemand anders? Kunnen mannen dat makkelijker als vrouwen?
Houd ik ergens aan vast wat allang gevlogen is?
Hoe ervaren jullie dat?
Wat een vragen, ik weet het niet meer, moet doorgaan..

Kom net thuis van mijn werk en mijn telefoon gaat 1 x over..
Hij is het en mijn batterij is op dus hij kan niet verder bellen.
Ik heb de telefoon op de lader gezet en er gaan allerlei gedachten door mijn hoofd. Wat wil hij? Wat voel ik? Heb vanaf afgelopen woensdag niets meer van hem gehoord en heb hem ierder minuut, lees seconde gemist. Ik wil hem terug, maar nu even niet...
Waarom niet?
Mijn verhaal in het kort;

Kom net van mijn werk en er liggen allerlei papieren in een zak enz. in mijn brievenbus, een envelop met mijn naam erop, ik herken direkt zijn handschrift en mijn hart slaat gelijk een slag over..
Ik voelde met net zo sterk, ben helmaal in de war, hij is aan mijn deur geweest, ben ik weer terug mij af?
Waarom, denk ik dan, konden we het dan niet oplossen? Ik wil hem bellen maar ik doe het niet, daarom heb ik de pc maar gelijk aan gedaan en vertel ik dit dus dan maar om maar niet weer in de fout te gaan..