nu ongeveer 2 weken geleden dat mijn vriend de relatie verbroken heeft.
ik ben over n paar weken jarig en heb hem gevraagd me dat weekend te ontmoeten, in eerste instantie wou hij niet maar ik zei dat ik nog wat spullen van hem had liggen. Nu heb ik het idee dat ik hem dwing te komen en voel me hier echt schuldig om.
elke keer als ik denk dat het wat beter gaat, duurt het niet lang of ik zit weer in een dip. Zo ook vanmorgen, ik dacht gewoon wat te kunnen praten, over mijn plannen van de komende weken. Toen kwam ik uit bij mijn verjaardag en moest ineens zo erg huilen. ik mis hem zo...

het is nu wat meer dan n week geleden dat mijn vriend het na 4 jaar samenzijn uitmaakte,
ik had het niet zien aankomen en ben er helemaal kapot van.
we zitten in dezelfde vriendengroep, dus gaan wel proberen nog vrienden te blijven, maar k kan m mr niet loslaten.
reden hiervoor is dat hij zei dat hij wel nog van me hield toen hij het uitmaakte en vrienden zeggen ook vaker wie weet, in de toekomst en dergelijke.
als ik eerlijk ben is dat ook het enige waar ik aan kan denken, dat we op een dag toch weer samen zullen zijn.